سخنان بزرگان جهان در مورد ظلم و ستم

امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از كمك كردنِ ستمگر در صورت تنگدستى و فشار زندگى ـ فرمود : 

ما اُحِبُّ أنّي عَقَدتُ لَهُم عُقدَةً أو وَكَيتُ لَهُم وِكاءً و إنّ لي ما بينَ لابَتَيها ، لا و لا مُدَّةً بِقَلَمٍ ! إنَّ أعوانَ الظَّلَمَةِ يَومَ القِيامَةِ في سُرادِقٍ من نارٍ حتّى يَحكُمَ اللّه ُ بينَ العِبادِ .
من خوش ندارم براى ستمگران حتى گرهى ببندم ، يا سر مشكى را محكم كنم ، گر چه از شرق تا غرب عالم را به من دهند و حتى قلمى را برايشان در مركّب زنم! همانا ياران ستمگران روز قيامت در چادرى از آتش به سر برند ، تا آن كه خداوند در ميان بندگان داورى كند .

( الكافي : ۵/۱۰۷/۷ )