سخنان بزرگان در مورد سفر و مسافرت

 «امام جعفرصادق(عليه‌السلام)»:

كانَ عليُّ بن الحُسنِ عليه‌السلام لايُسافِرُ اِلاّ مَعَ رِفقَةٍ لايَعرِفونَهُ وَ يَشتَرِطُ عَلَيهم أَن يَكونَ مِن خُداّمِ الرِّفقَةِ فيما يحتاجونَ اِليه.

امام زين‌العابدين(عليه‌السلام) هر گاه مسافرت مي‌کرد به طور ناشناس با گروهي همسفر مي‌شد و با آنان شرط مي‌کرد هر چه بدان نيازمند بودند خدمتگزار آن‌ها باشد. (وسائل، ج ۸، ص ۳۱۵)