خورشيد جهان

بيدار شو اى يار، از اين خواب گران      بنگر رخ دوست را به هر ذرّه عيان

تا خوابى، در خودىّ خود پنهانى        خورشيد جهان بُوَد ز چشم تو نهان

طور

اى دوست، مرا خدمت پيرى برسان        فـــــرياد رَسا، به دستگيرى برسان

طورست، هوس در اين ره دور و دراز        يارى كن و يارِ خوش‏ضميرى برسان

پناهى نرسيد

اى پير، مـــرا به خانقــــــاهى برسان      ياران همه رفتند، به راهى برسان

طاقت شدم از دست و پناهى نرسيد     فـــرياد رَســــا، پناهگاهى برسان