حجاب

آنان كه به علم فلسفه مى‏نازند            بر علم دگــــــــــر به آشكارا تازند

ترسم كه در اين حجاب اكبر، آخر           سرگرم شوند و خويشتن را بازند

جفا

فــــــــولاد دلى كه آه، نرمش نكند          يا ناله دلسوخته گرمش نكند

طوقى ز جفا فكنده بر گردن خويش         آزار دلم، دچــار شرمش نكند

لَن تَرانى

تا جلوه او جبـــــــال را دَك نكند         تا صَعْق، تو را ز خويش مُندَك نكند

پيوسته خطاب لَن تَرانى شنوى         فانى شو تا خود از تو منفك نكند