عارف

آن كس كه به زعم خويش، عارف باشد       غـــــــوّاص به درياى معارف باشد

روزى اگــــــــــــر از حجاب آزاد شــــــود       بيند كه به لاك خويش واقف باشد

قبله

ابـــــــــروى تو قبله نمازم باشد          يــــــــاد تو گره‏گشاى رازم باشد

از هر دو جهان، برفكنم روى نياز         گر گوشه چشمت به نيازم باشد

پريشان

تا تكيه‏گهت عصاىِ برهان باشد          تا ديدگهت كتابِ عــــرفان باشد

در هجر جمال دوست تا آخرِ عمر         قلب تو دگرگون و پريشان باشد