دُرّ يتيم

فاطى كه به نور فطرت، آراسته است        از قيد حجاب عقل، پيراسته است

گويى كه ز بحر نور "سلطانى" و "صدر"       اين دُرّ يتيم پاك برخاسته است

طوطى وار

فاطى كه به دانشكده ره يافته است          الفاظى چند را به هم بافته است

گويى كه به يك دو جمله طوطى وار           سوداگرِ ذاتِ پاكِ نايافته است

مهمان

هر ذرّه در اين مزرعه، مهمان تو هست        هر ريش دلى بحق، پريشان تو هست

كس را نتوان يافت كه جوياى تو نيست        جوينده هر چه هست، خواهان تو هست