اشعار امام خمینی (ره) - غزل

شمع وجود

آيــد آن روز كه من، هجرت از اين خــانه كنم؟        از جهــــــان پرزده، در شـــاخ عدم لانه كنم؟

رسد آن حــــــال كـــه در شمعِ وجـــود دلدار         بــــال و پـــــر سوخته، كارِ شب پروانه كنم؟

روى از خـــــانقـــــه و صومعــــــه بـــرگردانم         سجــــده بـــــر خاك در ساقى ميخانه كنم؟

حال، حـــاصل نشد از موعظه صوفى و شيخ        رو به كـــــــوى صنمــــى والـــه و ديوانه كنم

گيســــو و خـــــال لبت دانه و دامند، چسان         مـــرغ دل فــارغ از اين دام و از اين دانه كنم؟

شــــود آيــــا كــه از اين بتكده، بر بندم رخت         پــــر زنـــــان، پشت بر اين خانه بيگانه كنم؟