اشعار امام خمینی (ره) - غزل

گنج نهان

بـــــــــــــــر در ميكــــده با آه و فغان آمده‏ام       از دغـــل‏بــــــــازى صوفى به امان آمده‏ام

شيخ را گـــــو كــه درِ مــدرسه بربند كه من      زيـن همـــه قال و مقال تو، به جان آمده‏ام

سر خـــــــــُم باز كــن اى پير كه در درگه تو        با شعف، رقص كنان دست فشان آمده‏ام

گــــــرهـــــــــى باز نگــردد، مگر از غمزه يار        بـــر درش بـــا تــــن شوريده، روان آمده‏ام

همه جا خانه يار است كه يارم همه جاست        پس ز بتخانه سوى كعبه چسان آمده‏ام؟

راز بگشــــا و گــــــــره باز و معمـــــا حل كن        كــــه از اين باديه، بى تاب و توان آمده‏ام

تــــــا كــه از هيچ كنم كوچ به سوى همه چيز       بــــوالهوس در طمـــع گنج نهان، آمده‏ام