اشعار امام خمینی (ره) - غزل

پرتو خورشيد

مــــژده اى مــرغ چمن، فصل بهار آمد باز      موسم مى‏زدن و بـــوس و كنار آمد باز

وقت پـــــــژمـــردگى و غمزدگى آخر شد      روز آويختن از دامــــــن يــــار آمد بــــاز

مـــــُردگيها و فـــرو ريختگيهـــــــــا بشدند      زندگيها به دو صد نقش و نگار، آمد باز

زردى از روى چمـــــن بار فرابست و برفت      گلبن از پــــرتـو خورشيد به بار آمد باز

ساقى و ميكده و مُطرب و دست افشانى      به هــــــواى خَم گيسوى نگار آمد باز

گــــر گذشتى به درِ مدرسه، با شيخ بگو:      پى تعليم تــــــو، آن لاله عذار آمد باز

دكــــه زُهــــد ببنديد در اين فصـــل طَــرب       كه به گـــــوش دلِ ما نغمه تار آمد باز