سرود عشق

بهــــــــــــار آمــــــــد و گلـــزار، نور باران شد      چمـــــــــن ز عشق رُخ يار، لاله افشــان شد

ســـــرود عشق ز مـــــرغان بوستان بشنو!      جــــــمال يار ز گلبــــرگِ سبز، تابـــــــــان شد

ندا به ســــــــــاقى سرمستِ گلعذار رسيد      كه طـــرْف دشت چو رُخسار سرخِ مستان شد

به غنچه گوى كه از روى خويش، پرده فكن      كــــــــــــه مرغ دل ز فراق رُخت، پريشان شد

ز حـــــال قلبِ جفا ديده ام، مپرس، مپرس      چــــــو ابـــــــــــر از غم دلدار، اشك ريزان شد