اشعار مناجات با خدا و ماه رمضان

اشعار ماه مبارک رمضان - اشعار مناجات با خدا  

هر کس ز بارگاه تو منت نمی کشد

 در حیرتم چگونه خجالت نمی کشد

بنشستنم همان و در او سوختن همان

 کارم به وصل دوست به صحبت نمی کشد

باید فرشته ها ی تو خُدّام من شوند

 مهمان که زحمتی به ضیافت نمی کشد

بوی غذاست راهنمای گدای شهر

 کار ضیافت تو به دعوت نمی کشد

کس بعد از این ز ریخت و پاشی که می کنیم

خود را به سایه سار قناعت نمی کشد

ما جا نماز خویش به دریا فکنده ایم

گریه عنان به خاک مذلت نمی کشد

جوری نخورده ام به زمین تا شوم بلند

دل از در ِ تو رَخت اقامت نمی کشد

زخمی که سینه چاک دَم تیغ دلبر است

ناز طبیب و رنج طبابت نمی کشد

آخر من از محبت تو آب می شوم 

کار کسی چو من به سعادت نمی کشد

  کم می خرند بار مرا در دکان غیر

 میزان کسی چنان تو  به قیمت نمی کشد

بیرون شده است کار من از مرهم و دوا

قربانی از معالجه منت نمی کشد