اشعار مناجات با خدا و ماه رمضان

تا که مقیم درگه جانان شود کسی

 یک لحظه کافی است پشیمان شود کسی

 وقتی که بخشش و کرمت بی نهایت است

 دیگر چه جای آن که هراسان شود کسی

 آید شبی و توشۀ یک عمر را برد

 وقتی که بر سرای تو مهمان شود کسی

 مشتاق تر ز تو به مناجات بنده نیست

 تا چه رسد برای تو گریان شود کسی

 با این همه کرم که ز دست تو دیده ام

 راضی نمی شوی که پریشان شود کسی

 ای کاش دلبرم به دعایم زند صدا

 تا خوب در حضور تو عنوان شود کسی

 وقتی حسین کَشتی سلم و نجات ماست

 کی در هراس وحشت طوفان شود کسی؟