اشعار مناجات با خدا و ماه رمضان

      در بارگاه قدس مرا نیست منزلت
      بویی نبرده ام ز بزرگان معرفت

      بخشنده ای و بنده ی شرمنده ات منم
      بین منو تو نیست خدایا مشابهت

      من مدتی است بندگی ات را نکرده ام
      عبد خودش نوشته مرا نفس بد صفت

      از زهر هر گناه دلم مرد و زنده شد
      من را به نار می برد این نفس عاقبت

      خیلی گناه می کنم و توبه می کنم
      این توبه های گرگ ندارد ولی صحت

      قبل از عذاب کار مرا حل و فصل کن
      اینجا بگیر گوش مرا جای آخرت

      من قصد کرده ام نروم سمت معصیت
      می خواهد این مسیر تلاش و مقاومت

      چندیست کفش جفت کن بزم هیئتم
      دارم من از تمام مقامات این سِمُت

      آب و هوای شهر نجف مرحم من است..
      بالی گشوده ایم برای مهاجرت

   محمد کاظمی نیا