اشعار مناجات با خدا و ماه رمضان

رمضان آمد و دل مست مناجات و دعاست
غرق ذكر سحرى، محو ملاقات خداست
روزه داران سحر خيز، پى راز و نياز
ورد لبهاى همه نغمه‏ ى مولا مولاست

همچو خورشيد درخشان كه سپهر افروز است
ليلةالقدر در اين ماه مبارك رخشاست
ليلةالقدر كه قرآن شده نازل در آن
شب گستردگى سفره ‏ى احسان و سخاست
نردبانى است نيايش كه از اين پله‏ ى نور
مى‏ توان رفت به جايى كه دل آرام آنجاست
با نواى خوش مرغان سحر خوان برخيز
كه سحرگاه پذيراى تو حق جلّ علاست
گوش دل واكن و بشنو كه ز گلدسته‏ى وصل
مى ‏زند جار ملك، عاشق ديدار كجاست
با ابوحمزه به خلوتگه طاعت بنشين
روى دل سوى خدا كن كه خدا عقده گشاست
حق تورا خوانده در اين ماه به مهمانى نور
بهره برگير از اين سفره كه بهرت آراست
در ره توبه بگوش و مده فرصت از دست
كه ندامت ز گناهان پل غفران خداست
جز در اين ماه كه در هر نفست تسبيحى است
در چه ماهى دگر از بهر تو اين اجر و جزاست
وقت افطار ببخشايش حق چنگ بزن
كاين توسل سپرى بر تو زهر گونه بلاست
طلعت دوست اگر مى ‏طلبى، آينه شو
عكس جانان همه جا در بغل آينه ‏هاست
يارب از »قدسيت« اين حال مناجات مگير
اى كه نام تودوا، مرهم يادتو شفاست