اشعار مناجات با خدا و ماه رمضان

آمدم پیش تو از کارخودم خسته شدم

دیگر از حال اسف بار خودم خسته شدم

خیلی از حس دل آزار خودم خسته شدم

من ز معصیت و اصرار خودم خسته شدم

لطف کردی و به جایش به گناه افتادم

من به این راه کجم خواه نخواه افتادم

تو نجاتم بده حالا که پریشان هستم

راه گم کردم و حیران بیابان هستم

گرچه غرق گنهم زار و پریشان هستم

نیمه شب معتکف کوی کریمان هستم

کاش اذنی بدهی گریه طفلانه کنم

با کمیل آمده ام توبه جانانه کنم

لب من را به علی یا علی عادت دادند

با علی مهر قبولی عبادت دادند

به اهالی نجف نعمت جنت دادند

شکر دارد که به من عشق ولایت دادند

روزگاریست که خود را به یتیمی زده ام

ابتا گفتم و تا پشت درش آمده ام

دست خالی نشدم دست دعا را دارم

از غدیر آمده ام شیرخدا را دارم

هر شب جمعه یقین کرببلا رادارم

در همین کرببلا عرش خدا را دارم

ذکر هر عبد گنهکار حسین است حسین

واقعا افضل الاذکار حسین است حسین

شب جمعه است دلم پیش پیمبرمانده

پیش یک فاطمه درقالب حیدرمانده

حرفهاگفته شده روضه اکبرمانده

پدری پیش روی خنده لشگرمانده

ریز ریز بدنی زیر عباجمع شده

آیه آیه به عبا نورخداجمع شده

اجرا شده توسط حاج منصور ارضی در دعای کمیل 11 اردیبهشت 94