اشعار مناجات با خدا و ماه رمضان

مناجات -ماه مبارک رمضان

تا دلم بر جانب میخانه ات آورده رو
هر ذلالِ اشک می سازد گناهم شست و شو

بر سر سفره گدا را هم پذیرفتی ز لطف
این ضیافت خانه از حبِ علی دارد سبو

در که وا شد، هرکه آمد را پناهش داده ای
بهتر از اینجا ندیدم هرچه کردم جستجو

ما به این درگاه محتاجیم و مشتاقیم و بس
با رجا و خوف نزدت پروراندیم آبرو

از گناهانم به هرکس من بگویم می رود
پیش تو از زشتی افعال دارم گفتگو

تشنگی روزه پروازی به سوی کربلاست
یادِ مشک و علقمه، با ناله و ... یاد عمو

وقتِ افطارم به لب ذکر حسین جان بهتراست
باهمین روضه به گریه می توان سازم وضو:

حنجر و دشنه به آن حلقومِ تشنه نارواست
بعداز این بر جسم او صد نیزه می آید فرو

علی احمدیان-جنت