آگاهی از خود در نوجوانان
شنبه 23 اردیبهشت 1396 9:41 AM
در برخی از موارد نقش هایی را انتخاب می کند که کاملا با هم متضاد و متناقض هستند. به این معنا ، با وجودی که خودش را موجودی مردمی و متواضع می بیند اما به ظاهر و لباس خودش اهمیت بسیاری می دهد و یا با وجود آن که خودش را بسیار حساس و مهربان می داند بر این باور است که میتواند به راحتی خشمگین و عصبانی شود.
با توجه به این که یک چنین صفاتی ممکن است کنار هم قرار بگیرند ، در واقع خشم و عصبانیت ، با مهربانی ، سازگاری ندارد گرچه کاملا با موضوع حساس بودن میتواند مرتبط باشد.
از طرف دیگر فرزند ما میتواند برخی از نقش ها را به صورت واقعی داشته باشد ولی همچنان نقش ایده آلی را برای خودش قائل باشد. به این معنا که ، هر چند تنبل است اما دلش می خواهد و مایل است دکتر بسیار معروف و معتبری شود.
بنابراین از یک طرف به واقعیت وجود خودش آگاهی دارد و از طرف دیگر احتمالا به دنبال زمینه های ایده آل خودش حرکت میکند. به همین دلیل برخی اوقات این وجود واقعی با جنبه ی ایده آلی آنچنان در تضاد یا فاصله و تفاوتی قرار می گیرند که فرزند ما را نگران می کند.
فرزندی که خودش را در حد پایینی به صورت واقعی میبیند اما انتظاری که از خودش دارد یا فرض میکند که دیگران از او انتظار دارند را در حد و سطح بسیار بالایی می بیند ، میتواند با احساس گناه و با احساس خشم و قهر با خودش دست به کارهایی بزند و رفتار و روابطی داشته باشد که نه تنها برای خود بلکه برای دیگران نیز مشکلاتی را به وجود بیاورد و به همین علت بین تصویر و تصوری که از خود واقعیش و خود ایده آلش دارد اختلاف زیادی وجود دارد که این مسئله اصلی و اساسی افسردگی در نوجوانان است.
همچنین در مقابل نقش هایی که انتخاب می کنند و یا نظری که راجع به خودش دارد میتواند جنبه ی متظاهر و دروغین داشته باشد. این تفاوت میان رفتاری که فرزند ما دارد و یا نظری که راجع به خودش پیدا میکند تا آنجا میتواند پیش رود که گرچه در میان دوستانش ادب و آداب را رعایت نمی کند و برخی مواقع کلمات زشت و نامناسب را استفاده میکند ، اما وقتی که به دوستانش یا کسی بزرگتر از جنس مخالف برخورد می کند به یک باره مُبادی آداب می شود و کلماتی را به کار می برد و رفتار و حالاتی را از خودش نشان می دهد که اگر دوستانش شاهد و ناظر آن باشند خنده یشان می گیرد و باعث تعجب آن ها می شود که دوستشان یک چنین توانایی هایی را دارد در حالی که شاید آن بچه ها چنین فرصت و امکانی را در خودشان نمی بینند و یا آن را دروغین و غیرواقعی و پر از احتمالا توطعه و یا نقشه و برنامه می بینند.
منبع : کتاب پرورش ، تعلیم و تربیت 13 تا 19 سالگی