اشعار ولادت امام زمان حضرت مهدی (عج)

 هنگامه عيد خواهد آمد
بر شيعه نويد خواهد آمد
كوتاهي پنجشنبه شب ها 
فرداي رشيد خواهد آمد
از سمت حجاز پادشاهي
با اسب سفيد خواهد امد
در فصل ستيز ، دير يا زود
خونخواه شهيد خواهد آمد
در منظر چشم هاي پر يأس
يك روز اميد خواهد آمد
مي آيد و نيست مي شود هست
مي تازد و ذوالفقار در دست
او مهدي صاحب الزمان است
در ثانيه هاي بي نشان است
در ساحت قدسي خداوند
طاووس هميشه ي جنان است
سيلاب نخست نام زيباش
مهتاب زمين و آسمان است
سنش شده حول و هوش ده قرن
با اين همه چهره اش جوان است
دجال براي كشتن او
گر در صدد تير كمان است
 آنجا كه عقاب پر بريزد
از پشه لاغري چه خيزد؟ 
او عشق مجسم است مردم 
پس منجي عالم است مردم
او ديده هر آنچه ما شنيديم
راوي محرّم است مردم
هنگام ظهور او بساطِ
غم نيز فراهم است مردم
روضه است كه وقت آمدن ، بر
هر كار مقدم است مردم 
او كوچه زياد ديده در شهر
با فاطمه محرم است مردم 
از مصلح اين جهان خبر نيست
تا سيصد و سيزده نفر نيست
تصويري از انتظار هستي
آيينه ي كردگار هستي
مجموعه يازده مفصل
هم فرد هم اختصار هستي
اي منتقم حسين مظلوم
تو وارث ذوالفقار هستي
از قبر برون كشي سه ملعون
پس صاحب اختيار هستي
پنهان قبيله هاي بالا
تو بارز و آشكار هستي 
غم خوار تمام شيعياني
تك منجي آخرالزماني
تو اوي مني ، شماي دوري
ايشان عزيز ماي دوري 
در گوش به اصطلاح جانم
نزديك ترين صداي دوري
گاهي به غريبه هم محل ده
يعني كه تو آشناي دوري
اينجا همه چيز - غير تو - هست
آقاي گلم  كجاي دوري ؟
احوال زِ ما اگر بپرسي
خوبيم فقط گلايه  دوري
تا جمعه تابناك ديدار
خورشيد زمين خدانگهدار
شاعر:مسعود یوسف پور