اشعار ولادت امام زمان حضرت مهدی (عج)

باز امشب مستم و میخانه نیست
این شراب ناب را پیمانه نیست
باز امشب از خودم بیرون شدم
شمعم و بر گرد من پروانه نیست
ساقیا یک جرعه از شهد لبش
باز آور تا بنوشم اندکی
مستی و مستانه بودن تا به کی
نیست بر ما عاشقان اینک یکی
آه امشب غرق رویاهای ناب
میشوم مستش ولی در اوج خواب
بوسه بر آن گونه هایش میزنم
شب منو او هر دو گویی روی آب
غرق مستی از لبش می, میچشم
درد و رنج و آه زیبا و قشنگ
این تمام لحظه های عاشقیست
عشق بازی با لبان سرخ رنگ
آه اینگونه شویم خالی زه غم
شاد و فرت و مست و زیبا میشویم
در پی این عشق رویایی عزیز
عاشقان پاک دنیا میشویم
این همانا معنی عشق است و بس
این همان تکرار عادتهای خوب
آتش عشق اینچونین خاکش کند
سنگها و سایه ها و برگ و چوب
من منم آن عاشق مستت عزیز
لیک از پیشم مرو اشکم مریز
عشق , از قلبه اسیرم رو نگیر
از لبانت شربی از می , باز ریز
می , بریزو شاد کن قلب مرا
من کریمم از نژاد خاکی ام
ای تو یارم مونس تنهایی ام
با تو و عشق تو من افلاکی ام