مناجات با امام زمان حضرت مهدی (عج)

روزگاري شهر ما ويران نبود
دين فروشي اينقدر ارزان نبود
صحبت از موسيقي عرفان نبود
هيچ صوتي بهتر از قران نبود
دختران را بي حجابي ننگ بود
رنگ چادر بهتراز هر رنگ بود
دختر حجب وحيــــــا قرتي نبود
خانه فرهنگ کنســـــــــرتي نبود
مرجعيت مظـــــهر تکــــريم بود
حــــکم اورا عالمي تســـــليم بود
يک سخن بود وهزاران مشــتري
آنهم از لوث قــــرائت هــــا بري
هديه بر رقــــاصه ها واجب نبود
قدر عالم کمــــتر از مطرب نبود
زه که در ســـــال سيــــاه دوهزار
کار فرهنـــگي شده پخــــــش نوار
ذهن صــــــاف نوجوانان محـــــل
پرشده از فيــــــلمهاي مبتـــــــذل
آدمــــيت کو؟دگر آدم کــــي است
آدم قـــــرن تمــــدن برفـــي است
پشت پا بر دين زدن آزادگي است
حرف حق گفتن عقب افتادگي است
آخر اي پرده نشــــــين فاطـــــــمه
تو برس بر داد دين فاطـــــــــــمه
بي تو منکر ها همه معروف شد
کينه ها در سينه ها معطوف شد
در به روي فتــنه جويان باز شد
دشمـــــني با دين تو آغـــاز شد
بي تو دلهامان به جان آمد بيـــا
کاردها بر استخوان آمد بيــــــا