اشعار ولادت حضرت علی اکبر (ع)

با جمالی برتر از خورشید و ماه    
آمد و بوسید خاک پای شاه
گفت: من سیر آمدم از زندگی    
نیستم در دل، دگر تابندگی

شاه چون جان، تنگ بگْرفتش به بر    
گفت: ای از رفتنت دل، شعله‌ور!

سست‌پیمانی برِ عشّاق نیست   
سخت‌جانی، شیوه‌ی مشتاق نیست
تا نباشد غیر حق در دل دگر    
از تو هم برداشتم دل، ای پسر!