شخصیت سیاسی و عرفانی حضرت امام(ره)

حضرت امام (رحمه الله) قایل به دیدگاه اول بودند. بحث هایی كه ایشان در مبحث «ولایت فقیه» مطرح كرده اند و بحث هایی كه در درس های حكومت اسلامی شان در نجف داشتند نشان می دهد كه ایشان مبنای مشروعت را واجدیت برخی شرایطی می دانند كه شرع مقدس تعیین كرده است. البته هر جا هم ایشان صحبت از رای و اقبال مردم می كنند منظورشان این نیست كه مشروعیت را به رای مردم برمی گردانند، بلكه می خواهند از رای مردم به عنوان یك مرجحی برای تعین یافتن حكومت در شخص حاكم یاد كنند. عقل هم این مساله را تایید می كند كه اگر دو نفر واحد شرایط رهبری هستند و ما می خواهیم یكی را به عنوان رهبر تعیین كنیم خوب است ببینیم درجه اقبال مردم نسبت به كدام یك از این دو بیش تر است. آن كه مقبولیت بیش تری یافت بر آن كه مقبولیت كم تری می یابد، ترجیح دارد.