نامه امام به شخص نامعلوم

تاریخ: 1346/01/26

نامه امام به شخص نامعلوم

بسمه تعالی
به عرض می رساند: مرقوم شریف که حاکی از سلامت مزاج محترم و حاوی تفقد از این جانب بود موجب تشکر گردید، سلامت و توفیق جناب عالی را از خداوند تعالی خواستار است. پایداری فضلای محترم حوزه علمیه قم و صبر بر شداید طبقه جوان موجب کمال امیدواری به بقای عظمت آنهاست. قیام مردان حق از اعصار قبل از اسلام دارید و اسلام توأم با مشکلات عظیمه بوده است که گرفتاری های شما آقایان محترم و فشارهای دستگاه جبار در قبال آنها سهل است مع ذلک با ملاحظه ظروف و مشکلات داخل و خارج باید از این پایداری تشکر کنم. با اطمینان نفس به شما آقایان محترم وعده فرج قریب می دهم. چه عمر من در این آخر وقت به آن برسد یا نه. آتشی که در کانون سینه ها و قلب ها روشن شده است، خاموش شدنی نیست یا لااقل به این زودی خاموش نخواهد شد و ممکن است شماها شاهد انفجار عظیم آن باشید. (لیهلک من هلک عن بینه و یحی من حی عن بینه.) مایوس نباشید و به خود یاس را راه ندهید، قوی باشید و دیگران را تقویت کنید و تواصی به صبر و تواصی به حق کنید. خداوند با شما است.
والسلام علیکم
روح الله الموسوی الخمینی