پاسخ به:صحیفه نور امام خمینی
یک شنبه 3 اردیبهشت 1396 8:36 PM
تاریخ: 1366/11/21
بسم الله الرحمن الرحیم
آنچه که من می خواهم عرض کنم بعد از این که تبریک این دهه را بر همه مسلمان ها، به همه مظلومان تقدیم می کنم، این است که نباید در ذهن کسی بیاید که انقلاب مربوط به شخصی است. من باید عرض کنم که از باب این که یک فردی از افراد جامعه هستم، به همان مقدار اگر دخالت داشتم، دارم. آنچه هست از خدای تبارک و تعالی است، خدای تبارک و تعالی است که این ملت را منقلب کرد از یک حالی به حال دیگر. او مقلب القلوب است، اوست که همه کارها و زمام همه امور در دست اوست و ما هیچ و هیچ اندر هیچ هستیم. عنایات اوست که این ملت را در حالی که همه جهات شکست درش بود، طوری منقلب کرد که بحمدالله پیروز شد و پیروزی از خداست. و من مکرر تجربه کردم در این مدتی که وارد این امور بودم که بسیاری از اوقات، ما یک کاری می خواستیم بکنیم منحرف می شدیم به کار دیگر، بعد می بینیم این کار انحرافی درست بوده، این نبود جز این که خدای تبارک و تعالی این کارها را می کرد. سفر می رفتیم، می دیدیم که این ترتیبی که ما قهراً پیش آمده است، این ترتیب صلاح بوده است نه آنی که ما خیال می کردیم. در هر امری از امور، من با تجربه دیدم که ما خودمان فکرمان نمی رسد. آن که افکار را در دست دارد حق تعالی است و او زمام امور را در همه امور به دست دارد و این را باید باور کنیم. ملت ما باید این مطلب را باور کند که اگر در یک آن عنایات حق تعالی از عالم منصرف بشود، معدوم می شود عالم. عالم هست به پشتوانه اراده حق تعالی، یک آن عنایت منصرف بشود، تمام ملک و ملکوت معدوم می شود. دایماً اراده حق است که حفظ کرده است، منتها ما جاهل هستیم نمی دانیم مطلب را. و عمده آن است که تمام رنج هایی که بر بشر وارد می شود، از این جهل است. این جهل اگر مرتفع بشود، رنج ها مرتفع می شود. اگر ببینید انسان که همه کار از اوست، دیگر رنجی در کار نیست. و این یک مرتبه نازله از اولیاست و آنها مراتب دیگری دارند که اسم و رسمی ندارد.
باید ما توجه کنیم به این که یک گوشه ای از دنیا هستیم، یک جمعیت چند میلیونی که نسبت به عالم آن قدر ما ضعیفیم، کم ایم، جمعیت کم است و باید ما در همان لحظه اول با آن همه توطئه هایی که بود از بین رفته باشیم، این که ما را نگه داشت خدا بود نه ما. آن که شکست داد قدرت های بزرگ را و شکست می دهد قدرت های بزرگ را خداست، چنانچه آن که قدرت می دهد اوست. قدرت های بزرگ
نمی دانند که این قدرت خداست و رنج شان از همین معناست.
و ما باید این معنا را باور کنیم که ما از عنایت حق است که از هیچ به این جا رسیدیم و از عنایات حق است که ما توانستیم این مملکت را، یعنی ملت توانست، من که چیزی نیستم، توانست این ملت، این ملت را از زیر یوغ ستمشاهی و بدتر از او، یوغ آمریکا و شوروی و امثال اینها بیرون بیاورد. سابقه ندارد که یک ملتی سر پای خودش بایستد و بگوید نه این و نه آن، این سابقه ندارد. هر کس متکی به یک جایی است، گرچه همه اتکاها به خداست و خودشان نمی فهمند لکن در فهم خودشان هر کسی متکی به یک جایی است. و ملت ما بحمدالله با عنایت حق تعالی و عنایت اولیای خدای تبارک و تعالی که به آنها ایمان داد، به آنها قدرت داد، این ملت دست رد به سینه همه زد و ایستاد و گفت استقلال را ما می خواهیم، آزادی را ما می خواهیم. و اگر به همین وضع پیش برود، مطمئن باشید که پرتوش همه عالم را خواهد گرفت.
و الان هم بحمدالله در همه عالم آن چیزی که حرفش هست، ایران است. یک دسته ای فحاشی می کنند، یک دسته ای خوب می گویند. این طرح که در همه جا مطرح است دلیل بر این است که یک قدرتی در کار است و الا اگر چیزی نبود فحش هم نمی خورد، چنانچه قبلاً این طور بود که تو سرش می زدند، فحشش هم نمی دادند. اما الان که می بینید که همه عالم، همه تبلیغات عالم بر ضد ماست و بسیاری از اینهایی که به ضد ماست، خودشان نمی فهمند به نفع ماست. اگر شما، لابد ملاحظه فرمودید این تبلیغاتی که می کنند و این حرف هایی که می زنند، بسیاریش به نفع ما تمام می شود و خودشان نمی فهمند و این هم از عنایات خداست. عمده این است که ما بفهمیم که سرچشمه همه امور حق تعالی است و ما خودمان را یک وقت بازی ندهیم که ما در یک کاری، انجام کار را ما دادیم و منم، این منم که دارم این کار را می کنم. اگر این کار یک وقت پیش آمد، شکست دنبالش است، شکست معنویش که معلوم است، شکست صوریش هم می شود.
ولی من امیدوارم که این ملت به همین منوالی که هستش و هر روز هم دارد قدرتش زیادتر می شود و هر روز هم دارد پیشرفتش زیادتر می شود، این ملت به پیش برود و دنیا انشاءالله برگردد به یک دنیای آزاد و از زیر یوغ قدرتمندان بیرون برود و یک ملت آزادی، یک دنیای آزادی، مظلومان دنیا از زیر ظلم ستمگران بیرون بروند و همه اینهایی که طرفداری دارند می کنند از این ملت هایی که زیر دستشان است، در حقیقت دارند پایمال می کنند آنها را. اگر آمریکا از یک جایی یا از جاهایی تعریف می کند، تعریف از خودش است، برای این که می بیند همه مطیع او هستند. و این که از ما تکذیب می کند
و هر روز یک چیزی می گوید، برای این که می بیند که این ملت مطیع او نیست، او می خواهد مطیع بشود و شما بدانید که اگر یک کلمه این ملت بر وفق رأی او حرف بزند، تمام اوضاع را او برمی گرداند به نفع این ملت، در صورتی که به نفعش واقعاً نیست. یعنی پایمال می شود باز. و من امیدوارم که همه ملت ها دست به هم بدهند و نگذارند که این قدرت ها دوباره به سر کار بیایند.
و امروز شما فلسطین را می بینید، بی استثنا من می خواهم عرض کنم، بی استثنا باید عرض کنم که همه دست به هم دادند که نگذارند که ملت فلسطین این راهی را که الان پیش گرفته است، باقی باشد. یا به صورت دلسوزی برای فلسطین که حیف! فلسطین دارد چه می شود، چه می شود، خوب است که یک قدری مثلاً مماشات کنند تا کار درست بشود و ملت فلسطین بداند که اگر یک قدم عقب بگذارد راجع به همین معنایی را که الان در دست دارد، دوباره بر می گردد به آن حال اول. و الان فلسطین یهود را تقریباً دارد پایمال می کند و امیدوارم که بکند. و اگر این معنای اسلامی را در دست بگیرد و به حرف کسانی که خیرخواهی می کنند به خیال خودشان یا به خیال خودشان نه، می خواهند گول بزنند، کسانی که می گویند که یک قدری آتش بس باشد، یک پنج ماهی، یک چیزی آتش بس باشد، یک کسانی دیگر بیایند این کار را بکنند، از این حرف هایی که می دانید همه، همه اینها برای این است که نگذارند که این فلسطین به این کاری که دست زده است این کار را پیش ببرد می خواهند ساکتش کنند، دوباره پایمالش کنند. نسبت به ما هم همین طور است، اگر چنانچه یک وقت دیدید که یک روی خوشی نشان می دهند، بدانید که این روی خوش دلیل بر این است که می خواهند ما را پایمال کنند. هر وقت آنها روی خوش نشان دادند شما سخت تر بگیرید.
و من امیدوارم خداوند به برکات ائمه اطهار خصوصاً حضرت صاحب سلام الله علیه که این مملکت مال اوست، این ملت کار خودش را پیش ببرد و همه آقایان، همه کسانی که خدمتگزار هستند به این ملت، انشاءالله تعالی آنها موفق باشند و منصور باشند.
والسلام علیکم و رحمةالله
ترکی زبان قربون صدقه رفتنه داریم که: گوزلرین گیله‌سین قاداسین آلیم که یعنی درد و بلای مردمک چشات به جونم …!.
