پاسخ به:صحیفه نور امام خمینی
شنبه 2 اردیبهشت 1396 11:14 PM
تاریخ: 1358/03/08
بسم الله الرحمن الرحیم
من به طور کلی مسائل را طرح می کنم، افراد چطور هستند من اطلاعی ندارم. به طور کلی در هر کشوری مطبوعات آن کشور و تلویزیون و رادیو آن کشور باید در مسیر آن ملت و در خدمت ملت باشد. مطبوعات باید ببیند که ملت چه می خواهد، مسیر ملت چیست، روشنگری از این طریق داشته باشد و مردم را هدایت کند. اگر مطبوعاتی پیدا بشود مسیر آنها بر خلاف مسیر ملت است، راهی که آنها می روند غیر از راهی است که ملت می رود و این بر فرض اینکه ملت هم و دولت هم اجازه بدهند که بنویسند و بگویند، لکن مورد تأیید این ملت نمی تواند باشد و نباید آن را حساب کرد که یک رسانه ملی است و یک روزنامه کشوری و ملی است و اگر خدای نخواسته در نوشتن و ننوشتن، نوشتن مقالات انحرافی و ننوشتن مقالاتی که در مسیر ملت است این نحو عمل بکنند، این به نظر می آید که توطئه در کار باشد، این غیر از آزادی مطبوعات است.
آقایانی که اسم از آزادی می آورند، چه آقایانی که داخل در مطبوعات هستند و چه قشرهای دیگری فریادی از آزادی می زنند، اینها آزادی را درست بیان نمی کنند یا نمی دانند. در هر مملکتی آزادی در حدود قانون است، در حدود قوانین آن مملکت است. مردم آزاد نیستند که قانون را بشکنند. معنی آزادی این نیست که هر کس بر خلاف قوانین، بر خلاف قانون اساسی یک ملت، برخلاف قوانین ملت هم هر چه دلخواهش می خواهد بگوید. آزادی در حدود قوانین یک مملکت است. مملکت ایران مملکت اسلامی است و قوانین ایران قوانین اسلام است. در قانون اساسی زمان سابق هم این معنا که هر چه بر خلاف قانون اسلام باشد قانونی نیست و قانون باید موافق با قوانین اسلام باشد، هست و هر قانونی که در ایران، قانون اساسی که در ایران بخواهد قانونیت داشته باشد، نمی تواند قانونی باشد که بر خلاف گفته پیغمبر اسلام، بر خلاف گفته قرآن باشد. پس آزادی که گفته می شود که مطبوعات آزادند، بیان آزاد است اینها معنایش این نیست که مردم آزادند که هر کاری می خواهند بکنند مثلاً آزادند دزدی بکنند، آزادند به فحشا بروند، آزادند مراکز فحشا درست کنند. این آزادی، آزادی غربی است (البته به
استثناء دزدیش) این آزادی غربی است که هر کس هر کاری دلش می خواهد بکند ولو اینکه فحشا باشد، ولو اینکه یک کارهایی باشد ناشایسته. اینطور آزادی در ایران نمی تواند باشد، آزادی در حدود قانون باید باشد. قوانین اسلام را باید ملاحظه کرد، در چهار چوب قوانین اسلام، در چهارچوب قانون اساسی، بیان آزاد و بحث آزاد. این اشتباهی است می کنند اینهائی که فریاد از آزادی می زنند، اینها غربزدهاند، آزادی غربی می خواهند. اینها که دم از دمکراسی می زنند، اینها همان دمکراتیک غربی می خواهند، آزادی غربی را می خواهند یعنی بی بند و باری. در غرب هر چه شده است ما هم باید تبع آنها باشیم، اینها جزو غربزده ها هستند. روزنامه ها آزادند مطالب بنویسند، مسائل بنویسند، اما آزاد هستند که اهانت به مثلاً مقدسات مردم بکنند؟! آزادند که فحش به مردم بدهند؟! آزادند که تهمت به مردم بزنند؟ همچو آزادی نمی تواند باشد، آزادی توطئه نمی تواند باشد. اگر روزنامهای فرضا (من نمی خواهم یک روزنامهای را بگویم اینطور است) اگر یک روزنامهای توطئه بر ضد مسیر ملت می خواهد بکند با نوشتن چیزهائی که بر خلاف مسیر ملت است و با ننوشتن چیزهائی که بر مسیر ملت است، اگر بخواهد توطئه بکنند و راهی برود که دشمن های یک ملت آن راه را می روند، ترویج بکند از کارهای دشمن های یک ملتی، بنویسد چیزهایی که مربوط به دشمن های یک ملت است، اگر اینطور باشد، اینطور آزادی ها را ملت ما نمی توانند بپذیرند.
ملت ما اینهمه زحمت کشیدند و اینهمه خون دادند و اینهمه گرفتاری پیدا کردند و اینهمه فریاد زدند، اینها برای اسلام این کارها را کردند، اسلام را مردم می خواهند. اگر چنانچه ما اسلام نداشتیم، الان همه همان معانی سابق بود. مردم برای جهات دیگری غیر از اسلام نمی روند خون خودشان را بریزند. مردم شهادت را می خواهند. الان هم باز اشخاصی می آیند از من استدعا می کنند که دعا کنید که ما شهید بشویم. شهادت را برای چه می خواهند؟ شهادت را برای این می خواهند که مثلاً غیر اسلام چیز دیگری تحقق پیدا کند؟! یک دمکراسی غربی باشد؟ یک آزادی مثل شوروی باشد؟ یک آزادی مثل مثلاً امریکا باشد؟ یا اسلام را می خواهند؟ اگر اسلام نبود همه اینها که دارند می گویند آزادی، آزادی، همه اینها یا در اروپا باید زندگی بکنند یا در بیغوله ها. اسلام اینها را از بیغوله ها بیرون آورد و از خارج کشور آورد به داخل، حالا که آورده باز حرف هایی می زنند که مسیر، مسیر اسلام نیست. این کاری که اسلام کرد این بود که شماها را آزاد کرد، شماها را از حبس ها بیرون آورد، شماها را از تبعیدات برگرداند. شماهایی که رفتید در خارج نشستید و تماشا کردید تا خون مردم ریخته شد، حالا فرصت به دستتان آمد و آمدید به ایران. همچو کرد که شما حالا آزاد شدید، لکن آزادی که بر ضد اسلام صحبت کنید. آزادی که بر ضد همان که شما را آزاد کرده است، بحث بکنید. آزادیی که همه چیز بگوئید، الا اسلام. همه حرف ها را بزنید، همه چیز خوب است، لکن از اسلام صحبت نشود. اگر یک کسی از اسلام صحبت می کند به ا و حمله بکنید. این حرف ها نیست در کار، مطبوعات و کلیه چیزهایی که در یک کشوری هست به خدمت ملت باید باشد. برای یک ملتی باید آموزنده باشد. مسیر ملت را باید روشن کند نه اینکه بر خلاف مسیر ملت عمل بکند. هر جا و هر روزنامهای، هر مطبوعاتی و هر چه
که از این رسانه های تبلیغاتی هست، همه اینها باید مسیرشان همان مسیر ملت باشد و تخلف از این نکنند. این هم بر صلاح خودشان است، هم بر صلاح کشور است و هم موافق با قوانین موضوعه در یک کشوری است. من از خدای تبارک و تعالی می خواهم که همه شماها موفق باشید به خدمت. امروز روزی است که باید همه خدمت بکنند. امروز روزی نیست که هر کسی به یک طرف بکشد. همه این مسیر ملت که راه افتاده است. ملت، ببینم چه کرد، ملت چه می خواهد. - ملت - همان که ملت می خواهد همه با هم باید دنبال این برویم. همان که این قدرت بزرگ را به هم زد و شکست باید دنبال او رفت تا بتوانیم نجات بدهیم ملت را. اگر این مسیر را ما دست از آن برداریم، حرف هایی، هی بنشینند یک مطلب بگویند، اختلاف ایجاد بکنند، این اسباب این می شود که ما نتوانیم این نهضت را به آخر برسانیم. من یک هشداری می دهم به روزنامه نویس ها، به رادیو و تلویزیون، به جمعیت هایی که هر کدام حالا پیدا شدند، به همه جمعیت ها، این یک هشداری است به اینکه همه جمعیت ها اگر بخواهند خیانت نکنند به ملت، اگر بخواهند خدمت کنند به کشور، مطالعه کنند ببینند مسیر این ملت چه بود، چرا این ملت به خیابان ها ریخت و الله اکبر گفت، چرا جوان هایش را داد و شب پشت بام ها رفت و فریاد زد و مرگ بر که و زنده باد بر که گفتند، این برای چه بود؟ برای اسلام بود، اینها اسلام می خواستند فقط مسأله این نبود که ما آزادی می خواهیم، آزادی منهای اسلام نمی خواهند ملت ایران، ملت ایران اسلام را می خواهد. آزادی باشد لکن مثل شوروی باشد؟ آزادی باشد لکن مثل مملکت دیگری باشد، اجنبی باشد؟ کی همچون چیزی را ملت ما می خواست. این آقایان در اشتباهند، من نمی گویم خائنند، من می گویم در اشتباهند باید اشتباهات خودشان را رفع کنند، باید همه با هم باشند، همانطوری که همه با هم به اینجا رسیدند، همه با هم از اینجا تا آخر مسیر که در اولش حالا هستیم، همه باهم این مسیر را طی بکنیم. انشاءالله خداوند همه را هدایت کند و همه ما به راهی که خدای تبارک و تعالی راضی است قدم برداریم.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
ترکی زبان قربون صدقه رفتنه داریم که: گوزلرین گیله‌سین قاداسین آلیم که یعنی درد و بلای مردمک چشات به جونم …!.
