پاسخ به:صحیفه نور امام خمینی
شنبه 2 اردیبهشت 1396 11:13 PM
تاریخ: 1358/03/21
بسم الله الرحمن الرحیم
شما خانم ها به طوری که حالا خودتان می گوئید معلم هستید، دو شغل شریف دارید، شما خانم ها دو تا شغل بسیار شریف دارید. یکی شغل تربیت فرزند که این از همه شغل ها بالاتر است. یک فرزند خوب، شما اگر به جامعه تحویل بدهید برای شما بهتر است از همه عالم. اگر یک انسان شما تربیت کنید، برای شما به قدری شرافت دارد که من نمی توانم بیان کنم. پس شما یک شغلتان این است که بچه های خوب تربیت کنید. دامن مادرها، دامنی است که انسان از آن باید درست بشود یعنی اول مرتبه تربیت، تربیت بچه است در دامن مادر برای اینکه علاقه بچه به مادر بیشتر از همه علاقگی هاست و هیچ علاقه ای بالاتر از علاقه مادری و فرزندی نیست، بچه ها از مادر بهتر چیز اخذ می کنند. آنقدری که تحت تأثیر مادر هستند، تحت تأثیر پدر نیستند، تحت تأثیر معلم نیستند، تحت تأثیر استاد نیستند. از این جهت بچه هایتان را در دامنتان تربیت اسلامی، تربیت انسانی بکنید تا وقتی تحویل می دهید شما این بچه را به دبستان، یک بچه صحیح، اخلاق خوب، آداب خوب، آنطور تحویل بدهید. پس یک شغل، شغل تربیت اولاًد است که مع الاسف در آن حکومت طاغوتی این شغل را می خواستند از این مادرها بگیرند، تبلیغ کردند به اینکه زن چرا بچه داری بکند. این شغل شریف را منحطش کردند در نظر مادرها، برای اینکه می خواستند که مادرها از بچه ها جدا بشوند، بچه ها را ببرند در پرورشگاه ها بزرگ کنند، مادرها هم علیحده بروند یک کارهائی که آنها دلشان می خواهد بکنند، بچه در پرورشگاه وقتی که بزرگ بشود، یک بچه ای که در دامن مادر بزرگ بشود نیست، عقده پیدا می کند، وقتی بچه در پرورشگاه و بدون مادر با اجنبی بخواهد سر و کار داشته باشد و محبت مادر از سر او کم بشود، این بچه عقده پیدا می کند. بسیاری از این مفسده هایی که در جامعه واقع می شود، از این بچه هایی هستند که عقده دارند، از این انسان هایی هستند که عقده دارند، مبدأ یک عقده بزرگ این جدا کردن بچه از مادر است. محبت مادری لازم دارد بچه. بنابراین، این شغل که شغل انبیاء است و انبیاء هم آمدند برای اینکه انسان درست کنند، این شغل اول شما هست در اول تربیت بچه. و چون شما معلم هستید از این جهت یک شغل شریف دیگری به شما محول شده است و به آنقدر که این شغل شریف است، مسؤولیت آن هم بزرگ است.شغل شما شغل انسان سازی است. معلم انسان درست می کند، همان
شغل انبیاء است.انبیاء آمدند از اول، هر نبی آمده است تا آخر، فقط شغلش این بوده است که انسان درست بکند، تربیت کند انسان ها را. شغل معلمی همان شغل انبیاء است. پیغمبر اکرم معلم همه بشر است و بعد از او حضرت امیر (سلام الله علیه) باز معلم همه بشر است. آنها معلم همه بشر هستند، شما معلم یک عده از بشر. شغل همان شغل است یعنی شعبه همان است، کار، یک کار است. آنها در محیط وسیع تر و ماها در یک محیط کوچکتر. بنابراین، این شغل شما باز یک شغل بسیار شریفی است لکن مسؤولیتش هم بسیار زیاد است، چنانچه مسؤولیت انبیاء بسیار زیاد بود، انبیاء به همان مقدار که برای آدم سازی آمده بودند مسؤولیتشان زیاد بود منتهی آنها مسؤولیتشان را به انجام رساندند، کارهائی که به آنها محول بود به انجام رساندند. شما شغلتان بسیار شریف است و همان شغل انبیاء است مسوولیتتان هم همان مسؤولیت است.
و باید توجه داشته باشید که این بچه هایی که پیش شما تربیت می شوند، تربیت دینی بشوند، تربیت اخلاقی بشوند. اگر یک بچه متدین را شما تحویل جامعه بدهید، یک وقت می بینید همین یک بچه متدین متعهد، یک جامعه را اصلاح می کند. یک فرد ممکن است یک جامعه را اصلاح بکند، بنابراین اگر چنانچه خدای نخواسته این بچه از دامن شما درست از کار نیاید، از تحت تربیت شما که معلم هستید درست از کار در نیاید، ممکن است یک بچه یک جامعه را فاسد بکند و شما مسؤول باشید.
شما از آن طرف یک فرد را تربیت صحیح بکنید، آنقدر شرافت دارید که همان شرافت انبیاء است، از این طرف اگر خدای نخواسته تربیتتان نسبت به بچه هائی که توی دامنتان هست، یا بعداً که بچه هائی که تحت تربیت شما هستند، اگر خدای نخواسته فاسد تربیت بشوند، ممکن است که یک جامعه را فاسد کنند.
خداوند انشاءالله شما را حفظ کند و سعادتمند کند و مربی خوب باشید برای بچه ها و مربی خوب باشید برای دخترهایی که می آیند پیش شما تربیت بشوند.
والسلام علیکم و چ الله و برکاته
ترکی زبان قربون صدقه رفتنه داریم که: گوزلرین گیله‌سین قاداسین آلیم که یعنی درد و بلای مردمک چشات به جونم …!.
