پاسخ به:صحیفه نور امام خمینی
شنبه 2 اردیبهشت 1396 9:34 PM
تاریخ: 1357/08/20
سؤال: آیا حرکت ایران دارای تشکیلات سیاسی است؟
جواب: این حرکت از متن جامعه و فطرت انسانها برخاسته است و متکی به شخص یا اشخاصی نیست و از روحیه قوی تشکیلات سیاسی آشنا با فهم مردم جامعه ایران برخوردار است و این عامل، خود تضمین کننده جایگزینی یک تشکیلات سیاسی نیرومند به جای رژیم شاه می باشد.
سؤال: در تماس هایی که رهبران مخالفین با شما گرفته اند نتیجه اش مثبت بوده است یا منفی؟
جواب: ملت ایران خواسته های خود را که عبارت از سرنگونی سلطنت پهلوی و برچیده شدن نظام شاهنشاهی و برقراری حکومت اسلامی است، اعلام کرده است و من جمهوری اسلامی را به ملت ایران پیشنهاد کرده ام که بعد از سقوط شاه به آراء عمومی می گذاریم و هیچ گروه و شخصی نمی تواند با خواست ملت ایران مخالفت کند و الا محکوم به نابودی است و رهبران مخالفین هم با آنچه من گفته ام موافقت کرده اند.
سؤال: مشارکت فعال زنان در انقلاب چه معنائی دارد؟
جواب: زندان های شاه از زنان شیردل و شجاع مملو است. در تظاهرات خیابانی، زنان ما بچه های خردسال خود را به سینه فشرده، بدون ترس از تانک و توپ و مسلسل به میدان مبارزه آمده اند. جلسات سیاسی که زنان در شهرهای مختلف ایران بپا می کنند کم نیست، آنان نقش بسیار ارزنده ای را در مبارزات ما ایفاء کرده اند. مادران شجاع فرزندان اسلام خاطره جانبازی و رشادت زنان قهرمان را در طول تاریخ، زنده کرده اند. در چه تاریخی این چنین زنانی را سراغ دارید، در چه کشوری؟
سؤال: موضع شما نسبت به اعراب چیست؟
جواب: ما دست خود را به سوی کشورهای عربی که به مبارزات خود علیه اسرائیل ادامه می دهند، دراز کرده و همیشه پشتیبان آنان در مقابل اسرائیل بوده ایم. امید است ملت های عرب از مبارزات ملت ایران دفاع نمایند.
سؤال: قدرت هائی که امکان دارد پس از برچیدن رژیم با آنان همکاری کنید کدام است؟
جواب: ما با کشورهائی همکاری می نمائیم که از هم اکنون موضع خودشان را در مقابل شاه روشن کنند.
سؤال: اقلیت های مذهبی در حکومت اسلامی دارای چه حقوقی هستند؟
جواب: تمام اقلیت های مذهبی در ایران برای اجرای آداب دینی و اجتماعی خود آزادند و حکومت اسلامی، خود را موظف می داند تا از حقوق و امنیت آنان دفاع کند و آنان هم مثل سایر مردم مسلمان ایران، ایرانی و محترم هستند.
ترکی زبان قربون صدقه رفتنه داریم که: گوزلرین گیله‌سین قاداسین آلیم که یعنی درد و بلای مردمک چشات به جونم …!.
