z.jpg "ارسال پیام به khodaeem1")
سفر ۵ روزه به قزوین و الموت ، گردش اسرارآمیز بهاری
چهارشنبه 30 فروردین 1396 9:58 AM
سفر به قزوین و منطقه الموت، با تماشای مناظر بی بدیلی از طبیعت دامنه‌های البرز، یادگارها و آثار تاریخی دوره صفوی و قلعه‌های پر رمز و راز اسماعیلیون همچون قلعه الموت و لمبسر همراه خواهد بود.
قزوین، پایتخت خوشنویسی ایران، یادگارهای بسیاری از تاریخ را در خود جای‌داده است.رنگ و بوی صفوی هنوز در پس آثار تاریخی زیبای این شهر به مشام می‌رود. افزون بر این، منطقه زیبا و اسرارآمیز الموت، وسوسه سفر به استان قزوین را دو چندان می‌کند. این سرزمین کهن و افسانه‌ای، در طول تاریخ فرازوفرودهای تاریخی بسیاری به خود دیده است، که به نام اسماعیلیان و به‌ویژه حسن صباح اوجی دیگر یافته و همواره مورد توجه گردشگران، جهانگردان و پژوهشگران پزشماری بوده است. بقایای قلعه شیرکوه، قلعه لمبسر، الموت و بسیاری قلعه‌های دیگر در کنار طبیعت بکر و چشم اندازهای زیبای دریاچه اوان جاذبه‌های طبیعت‌گردی و گردشگری با شکوه و به غایت زیبا برای منطقه و استان قزوین فراهم آورده‌اند.
دامنه‌های قله‌های سر به فلک کشیده البرز به‌ویژه در فصل بهار دارایمناظر الهام‌بخش و شگفت‌انگیزی است که شانه به شانه شماری از زیباترین مناظر طبیعی دنیا همچون طبیعت زیبای سوئیس، پاتاگونیا و نواحی مرکزی استرالیا می‌ساید. دیدن این دره‌های فوق‌العاده هنگامی وسوسه‌انگیزتر می‌شود که بدانیم زیبای طبیعی این ناحیه عطر و بوی تاریخی اسرارآمیز و کهن دارد. چندی از اسرارآمیزترین جاذبه‌های گردشگری ایران در دره‌های زیبای الموت واقع‌شده‌اند و بقایای نزدیک به پنجاه قلعه در سرتاسر دامنه‌های البرز آرامیده‌اند. این قلعه‌ها، پناهگاه مستحکم یکی از فرقه‌های مهم مذهبی ایران بوده‌اند که به واسطه‌ی موقعیت خاص جغرافیایی آنها اسماعیلیان توانستند مدتهای مدیدی با حکومت عباسیان مقابله کنند و شگفت‌انگیزترین این قلعه‌ها در روستاهای گازر (قلعه الموت) و رازمیان (قلعه لمبسر) واقع‌شده است.
در این موزه افزون بر اشیای سفالی و فلزی دوره‌های پیش از تاریخ، آثار ارزشمندی از روزگاران پیش از اسلام و دوره‌های اسلامی تا قاجاریه در معرض دید بازدیدکنندگان قرار دارد. سکه‌های متعلق به اشکانیان تا قاجار، مهرهای نفیس و تاریخی ظروف سفالی، فلزی و سنگی، اشیای زینتی، نظامی و کاربردی از جمله آثار موجود در موزه شهر قزوین هستند.
مجموعه باغ صفویه بنا به فرمان شاه‌طهماسب ساخته شده و بناها و عمارت های باشکوهی را در دل خود جای داده است. این مجموعه با سردر زیبای عالوقاپو که کتیبه‌ای با کاشی معرق را بر پیشانی خود دارد، آغاز شده و پس از گذشتن از چندین محوطه به کاخ با شکوه چهل‌ستون می‌رسد و در درازای مسیر آثاری بجا مانده از دوران مختلف از جمله: عمارت پهلوی و عمارت قاجاری، بقعه پیغمبریه، گراند هتل و مدرسه امید قرار گرفته‌اند. این مجوعه به نام‌های باغ سعادت‌آباد، باغ فرهنگی قزوین، دولت‌خانه صفوی و یا ارگ طهماسبی نیز آوازه دارد.
اگر اهل آزمودن غذاهای محلی هستید و رهسپار قزوین، قیمه نثار را در وعده‌های غذایی خود بگنجانید؛ قیمه بدون لپه با خلال پرتقال، خلال بادام، پسته، زرشک و زعفران. شک نکنید که از انتخاب خود پشیمان نخواهید شد.
قزوین نیز چهل‌ستونی نامی دارد که تنها بنای باقی مانده از مجموعه کاخ‌های سلطنتی روزگار شاه‌طهماسب محسوب می‌شود. عمارت باشکوهی در میان باغی زیبا، با دیوارهای منقش که هنر دست هنرمندان مکتب قزوین است و به کلاه‌فرنگی نیز معروف است.
از همان ابتدای ورود، ستون‌های آذین شده در نمای خارجی کلیسا نظر شما را به خود جلب خواهد کرد. کلیسای کانتور که به "برج ناقوس" نیز معروف است در جنگ جهانی دوم در زمان اشغال ایران به دست روس‌ها ساخته شده است. فرم‌های معماری و تزیینی کلیسا از المان‌های زیبایی است که کانتور را از دیگر بناهای قزوین متمایز کرده است. اگر در سفر به قزوین به بازدید از این کلیسا رفتید حتما در حیاط آن قدمی بزنید و سنگ قبرهایی را که متعلق به سالیان دراز است از نزدیک ببینید. گفته می‌شود یکی از این سنگ قبرها متعلق به یک خلبان روسی است.
سرای سعد السلطنه قزوین به دست باقر خان سعدالسلطنه فرماندار قزوین در اواخر سلطنت ناصرالدین‌شاه قاجار ساخته شد. این کاروانسرا تا پیش از جنگ جهانی اول، پایگاه تجارت و فعالیت بازرگانی شهر محسوب می‌شد اما بعد از تغییرات سیاسی حکومت روسیه، موقعیت خود را به عنوان پل ارتباطی، بازرگانی بین اروپا و آسیا از دست داد و حیات اقتصادی خود را به صورت نیمه فعال ادامه داد. اگر به بازدید از این کاروانسرا رفتید چند ساعتی را به گشت‌وگذار و قدم زدن در این بنای باشکوه اختصاص دهید.
سه تالار آیینه‌کاری شده با درهای منقش به طرح‌های منبت از دیدنی‌ترین بخش های این خانه قدیمی است. دیدار از قسمت زیر تالار که به امور خدماتی از جمله شربتخانه، اختصاص داده شده است، خالی از لطف نیست.
وارد قزوین که می شوی از فاصله‌ی دور، گنبد فیروزه‌ای با مناره‌های بلند کاشی کاری شده ای خودنمایی می کند که متعلق به مسجد جامع قزوین است. گفته اند هارون الرشید دستور ساخت مسجد را زمانیکه قصد ترک قزوین به مقصد خراسان را داشته، داده است. مسجد جامع یا عتیق از بزرگ ترین مساجد ایران و به سبک چهار ایوانی است که می‌توانید معماری دوره‌های مختلف را در آن بیابید.
از ابتدای ورود به بنا با دیدن دیواره های آجری تزئین شده با سنگ های منقش، گویی قدم در صفحه ای از تاریخ گذاشته اید. بعد از گذر از پاگرد، چهل و هفت پله شما را به مخزن اصلی می رساند که این مسیر به دلیل قرار گرفتن شیرهای آب در این قسمت به "راه شیر" معروف است.
در پارک جنگلی باراجین می‌توانید شهر قزوین را زیر پای خود ببینید. این پارک جنگلی محل مناسبی برای گذران اوقات فراغت و لذت بردن از هوای مطبوع و کوهپایه ای منطقه است. این منطقه خوش آب وهوا که از گذشته‌های دور تفرجگاه اهالی قزوین بوده است از امکاناتی چون زمین چمن، پیست دوچرخه و موتورسواری و شهربازی و کمپینگ هایی با قیمت مناسب برای مسافران برخوردار است، همچنین جاری بودن رودخانه ارنزک در این منطقه زیبایی آن را دوچندان کرده است. در دل این پارک جنگلی اما به تازگی دهکده‌ای شکل گرفته است که یکی از مهم‌ترین زیست‌بوم‌های کشور است. در این دهکده زیبا انواع حیوانات از گونه‌های مختلف نگهداری می‌شوند که برخی از آنها در نوع خود بی‌نظیرند. تفاوتی که این پارک با سایر پارک‌های شبیه خود دارد این است که در اینجا می‌توانید در درب ورودی غذای مخصوص حیوانات را تهیه کرده و با دست خود به آنها غذای دلخواهشان را بدهید.
تاریخ بنای آن را در “صحت عافیت” معادل ۱۰۵۹ یافته‌اند. گرمابه را امیر گونه خان قاجار به دستور شاه‌عباس دوم صفوی ساخته است. این گرمابه نخست "حمام شاه" نام داشته ولی در دوره قاجار بعد از تغییراتی که در آن ایجاد شد از نام سازنده آن امیر گونه خان قاجار به حمام قجر تغییر نام یافت در حال حاضر فضای این حمام به موزه مردم شناسی تغییر کاربری پیدا کرده و به سه بخش اقوام، آداب و رسوم و مشاغل تقسیم شده است. در فضای سربینه گوشه ای از زندگی اقوام کرد، لر، ترک، تات و مراغی به نمایش گذاشته شده است.
بازار سنتی قزوین همیشه مورد استقبال دو گروه از گردشگران قرار می گیرد. در نافه سراهای بجا مانده از دوران قدیم که همچنان پویا و زنده هستند، علاقه مندان به تاریخ و معماری سنتی و دوست داران خرید و گشت و گذار همواره حضور دارند.
نام الموت در تاریخ ایران با نام اسماعیلیه گره خورده و حسن صباح به عنوان رهبر فرقه اسماعیلیه از این قلعه به عنوان پایگاه حکومت خود و ترویج عقاید اسماعیلیه استفاده می‌کرده است. در قرن دوازده ام میلادی پیروان حسن صباح (تولد ۱۰۷۰ – وفات ۱۱۲۴ هجری قمری) رهبر مقتدر فرقه اسماعیلی مجموعه‌ای از قلعه‌های مستحکم را در سرتاسر رشته کوهه‌ای البرز بنا کردند. آن‌طور که مشهور است حسن صباح رهبری یک شبکه مخوف از فداییان را بر عهده داشت که وظیفه ترور یا ربودن شخصیت‌های سیاسی حکومت آن دوران به نام عباسیان را بر عهده داشت. از دیگر سوی؛ یتر وایلی در کتاب آشیانه عقاب، حسن صباح را قهرمانی آزاداندیش و آشنا به علوم و اسرار اسلامی دانسته و از داستان حشیش به‌عنوان توطئه ساختگی برای بدنام ساختن فرقه اسماعیلیون یادکرده است. مغول‌ها برای جلوگیری از اشغال مجدد این قلعه‌ها، استحکامات این قلعه‌ها را از میان بردند. امری که سبب شده از شگفتی‌های معماری این دژها ویرانه‌ای به عصر ما برسد. با تخریب قلعه الموت دوران نفوذ اسماعیلیان در ایران نیز پایان گرفت. این قلعه به دست فراموشی سپرده شد تا اینکه در سال ۱۹۳۰ کتاب خاطرات خانم فریا استارک که سفرنامه‌ای در ارتباط با بازدید از قلعه‌های حشاشیون نوشته بود به چاپ رسید.
صرف ناهار در هتل کوه ساران، مناظر جذابی از طبیعت پیش رویتان قرار می‌دهد. همچنین خانه‌ای متعلق به خانواده سامعی با ظرفیت ۵ نفر آماده پذیرایی از شماست. مهمان‌سرای گلستان نیز که در میان درختان سرسبز بالای روستا جای گرفته است، منظره زیبایی از پله‌های الموت به دست می‌دهد.
پشت سر گذاشتن مسیری پرپیچ و خم در دل کوهستان به دیدار از دریاچه‌ی زیبای اوان می‌ارزد و خستگی راه را از تن بیرون می کند. دریاچه اوان که بزرگترین دریاچه طبیعی آب شیرین قزوین است با چشم‌انداز زیبای خود به ویژه در فصل بهار محل مناسبی برای گذران اوقات فراغت گردشگران است . در سفر به اوان می‌توانید از تفریحاتی نظیر ماهی گیری، قایق سواری و شنا لذت ببرید. آب دریاچه اوان از چشمه‌های درون جوش دریاچه تامین می‌شود. چشم انداز این دریاچه با درختان دست کاشت و گیاهان رسته در بیرون و درون آن، بی‌نهایت لطیف و ساده است. کل و بز، پلنگ، خرس، روباه، شغال، گرگ، انواع عقاب، کبک و ماهی ها و … حیات وحش این حوزه آب‌خیز را تشکیل می دهند.
داستانی بدین شرح بسیار روایت شده، در الموت درختی است که هر سال ظهر عاشورا از آن مایع رنگینی به مانند خون تراوش می‌کند، عباراتی که باعث شده، این درخت در کنار قلعه الموت به جاذبه‌ای مشهور تبدیل شود. بطوریکه همه ساله گردشگران بیمشاری از اقصی نقاط دنیا برای دیدن این پدیده به زرآباد سفر می کنند. گفتنی است پدیده چنار خونبار قدمت تاریخی دارد این پدیده از زمان شاه‌سلطان حسین صفوی به این سوی شناخته شده بود و در دوره قاجاریه شهرت بسیاری پیدا کرد. از همان سال‌ها در خصوص واقعی بودن یا غیر واقعی بودن این پدیده گفتگوها و مطالعات زیادی صورت گرفته، اما خون یا صمغ، هر چه که باشد جاذبه ایست که زرآباد و درختش را به مکانی دیدنی در الموت تبدیل کرده است.
در اقامتگاه بوم‌گردی آله آموت روستاییان تمامی تلاش خود را کرده‌اند تا میهمان نوازی الموتی‌ها را به رخ مسافران بکشند. بوی نان تازه محلی که صبح‌ها در تنور خانه پخت می‌شود یا دیوارهای کاهگلی و حوض فیروزه‌ای با کلی گلدان شمعدونی‌های رنگارنگ، شما را به خاطرات چندین سال پیش و خانه مادربزرگ‌ها خواهد برد.
مستحکم‌ترین و بزرگترین دژ در منطقه‌ی الموت بوده و تاریخ ساخت آن به پیش از اسلام باز می‌گردد. کیا بزرگ امید در سال چهارصد و هشتاد و نه این قلعه را به تصرف خود درآورده و پس از بازسازی شروع به توسعه آن کرد. مخازن بزرگ آب و غلات، دیواره های دو لایه سنگی در جبهه شرقی، دروازه‌های ورودی در شمال و جنوب قلعه و اختلاف ارتفاع صد و پنجاه متری آن، برج‌های متعدد نگهبانی و سیستم شگفت آور آبرسانی این قلعه را از دیگر دژها ممتاز کرده است. توصیه می‌کنیم حداقل برای ۲ ساعت از این قلعه اسرارآمیز دیدن کنید و آثار باستانی آن را ببینید و از صدای پرندگان لذت ببرید. به خاطر داشته باشید پیش از سفر حتما کرم ضد آفتاب و کلاه به همراه داشته باشید زیرا در ارتفاعات قله‌های البرز به‌ندرت سایه پیدا می‌کنید.
گفتم که خدا مرا مرادی بفرست ، طوفان زده ام راه نجاتی بفرست ، فرمود که با زمزمه ی یا مهدی ، نذر گل نرگس صلواتی بفرست
