اشعار شهادت حضرت زینب (س)

زینب که دست صبر حسینش به سینه است
گر چه خزان زده است، بهارِ مدینه است
هر عِلم را اگر که شماری خزینه ای
زینب ز فضل، صاحب صدها خزینه است

غیر از مقام عصمت و خون خدایی اش
این است گوهری که حسینش قرینه است
در بحر پرتلاطم صحرای کربلا
اطفال سیدالشهدا را سفینه است
هیهات! ما و خدمت آن دختر علی
جایی که جبرییل غلامی کمینه است