اشعار شهادت حضرت زینب (س)

گم کرده ام گلی را در بین لاله هایم
ترسم گلم بسوزد از سوز ناله هایم
ای یار کربلایی ای کشته ی خدایی
حسین من کجایی داداش حسین مظلوم
ای فاطمی گل من از چه شدی تو پرپر
غرق به خاک و خون ها تا آسمان زدی پر 
ای یار کربلایی ای کشته ی خدایی
حسین من کجایی داداش حسین مظلوم
جویم اگر گلم را بوسه زنم به رویش
جای لبان خشکش بوسم رگ گلویش
مادر میان مقتل سوزد دلش ز آهت
گفته غریب مادر به قتلگاهت
ای یار کربلایی ای کشته ی خدایی
حسین من کجایی داداش حسین مظلوم
برگو کجا فتادی بر روی خاک و خون ها
رحمی نما به خواهر ای یادگار زهرا
بودی تمام هستم رفتی دگر ز دستم
بر طل زینبیه در ماتمت نشستم