اشعار شهادت حضرت زینب (س)

نزدیک بود چادر خاکی به پاکند

شوری که باز در همه عالم صدا کند

چیزی نمانده بود ستون های قصر را

با خطبه های گرم خودش جا به جا کند

این قوم دل سیاه هدایت نمیشوند

باید رهایشان کند و.... یا دعا کند

تاریخ اگر نوشته که بانو خمیده بود 

باید به قدر فهم خودش ادعا کند

آیا حقیقت است که خم می کند خدا

آنکس که ایستاده به او اقتدا کند...

***

وقتی سرت به نیزه در آمد و آسمان

تردید کرد شکر کند یا خطا کند

بانو به صبر وعشق خودش امتداد داد

تا راز خونبهای تو را بر ملا کند  

  سیده صابره موسوی