اشعار شهادت حضرت زینب (س)

گر چو ماهى به شب تار بر آيى زينب

عاشق خسته كند عقده گشايى زينب

پادشاهى دو عالم به جُويى بفروشد

آنكه در كوى تو آمد به گدايى زينب

غصه جز سينه تو خانه ندارد بى‏بى

عشق را جز دل تو نيست سرايى زينب

خستگان را به قدمگاه شهادت برسان

اى كه ممتازترين راهنمايى زينب

لحظه مرگ ندا از دل زارم خيزد

اى گل عاطفه و عشق، كجايى زينب

منسب نوكرى ام مورد تأييد شود

گر به بالين من خسته بيايى زينب

در نماز غمِ عشاق كه بر سينه زند

كربلا كعبه و تو قبله نمايى زينب

نه فقط بانوى دلهاى حسينى هستى

عصمت اللَّهى و محبوب خدايى زينب

سرخى خون شهيدان ز تو پاينده بُود

كه گل نيلى صحراى بلايى زينب

اُختِ ثاراللهى و بنت ولى اللّهى

عمه منتقم آل عبايى زينب

دردِ ما دردِ فراقِ گل زهرا باشد

اى طبيبى كه به هر درد دوايى زينب

دست مجروح پُر از آبله‏ات بالا كن

بهر تعجيل فرج كن تو دعايى زينب