اشعار شهادت حضرت زینب (س)

 بعد از قتال خامس آل عبا،حسین

زینب کشید ناله ی واویلتا حسین

آمد کنار مقتل و چشمش نظاره کرد

در قتله گاه خویش فتاده زپا حسین

یادش فتاد خاطره ای از مدینه و

یک روز داغ و زینب غمدیده با حسین

خوابیده بود دخت علی زیر آفتاب

پوشاند روی خواهر خود با عبا حسین

زینب اشاره کرد که یک روز میشود

جبران کنم محبت امروز را حسین

زینب که دید روز،همان روز موعد است

در زیر آفتاب زند دست و پا حسین

ناچار دیده بست به جسم برادرش

گفتا فدای تو گل ریحانه یا حسین

چیزی که نیست من بکشم روی جسم تو

غارت نموده اند اثاث مرا حسین

رو کرد سمت آفتاب و غریبانه گریه کرد

یک دم اشاره کرد به خون خدا حسین

ای آفتاب کم کن از آن سوز آتشت

زیرا که سوخت جسم گل مصطفی حسین