اشعار شهادت حضرت زینب (س)

تسلیت باد وفات حضرت زینب کبری (س)

این کیست که شانه ای مجلل دارد
گرچه به دلش غمی مفصل دارد
یک روز اگر رتبه به دردش بدهند
بی شک به جهان مقام اول دارد


داغت اگرچه سخت خوشبختانه می برد
سنگینی داغت سبک بر شانه می برد

قصری مجلل بود در جریان تن او
هر چند در خود خانه ای ویرانه می برد

بوی بهار آغوش مغناطیسی اش داشت
بر شانه داغ و در بغل پروانه می برد

از خواب چون بیدار  می شد غنچه هایش
شبنم برای غنچه ها صبحانه می برد

با توده ی ابری پر از باران سفر کرد
در پلک های خسته این سامانه می برد

با مادرش گاهی رقابت داشت در صبر
در این رقابت گاهی از ریحانه می برد

در گونه هایش کشف مروارید می شد
تنها خدا پی بر غم دردانه می برد

توبرسر نی زینب اما در پی نی
داغ بزرگت این چنین بر شانه می برد