اشعار شهادت حضرت زینب (س)

یا زینب...

عاشق همیشه قسمتش حیران شدن بود

حال حبیبان بی سر و سامان شدن بود

اول قرار ما دو تا قربان شدن بود

رفتی و سهم من بلا گردان شدن بود

 یکسال و نیم آتش گرفتن مال من بود

تقدیر پروانه از اول سوختن بود

 یکسال و نیم از رفتن تو گریه کردم

با هر نخ پیراهن تو گریه کردم

خیلی برای کشتن تو گریه کردم

با خنده های دشمن تو گریه کردم

 هر شب بدون تو هزاران شب گذشته

دیگر بیا آب از سر زینب گذشته

گفتم به عبدالله که یاد قَرَن کُن

کمتر کنارم صحبت از باغ و چمن کُن

این آخر عمری مرا رو به وطن کُن

من را میان کهنه پیراهن کفن کُن

 با قاسم و عباسم و اکبر بیائید

من را بسوی کربلا تشییع نمائید

 آخر مرا در غصه ی ایام بُردند

با خاطرات سیلی و دُشنام بُردند

میل همان شهری که بزم آه ... بُردند

این آخر عمری مرا در شام ... بُردند

پروانه ها خاکسترم را جمع کردند

از زیر سایه بسترم را جمع کردند