مغز ما بخش عمده ای از فرایندهای دیداری را انجام می دهد اما فریب دادن آن کار آسانی است. سراب های بینایی موجب می شوند مغز ما آنچه را که می بیند باور کند حتی اگر واقعی نباشد. فناوری های جدید که ترکیبی از واقعیت و دنیای مجازی است به ما کمک می کند تا چیزهای غیر واقعی را به عنوان واقعی قبول کنیم. 

چشم هایمان به مغز دروغ می گویند تا سراب را باور کنیم. 

در آزمایشات جدید, با استفاده از تنظیمات ساده و معمولی واقعیات اشیاء را به گونه ای نشان می دهند که انگار سرابی که می بینید واقعی است. این فریب های دیداری موجب می شوند مغز ما برداشت های خود را از آنچه می بینیم داشته باشد, برای مثال با تغییر اندازه به عمق به اشیاء پی می برد. 

مغز ما تنها توسط چشمان ما اطلاعات دیداری را دریافت می کند. این در حالی است چشمان تان تنها می توانند عمق را درک کنند نه این که آن را اندازه بگیرند و اطلاعات دقیقی بدهد. تنها آنچه را می بینید به مغز منتقل می کند. 

اگر مغر با دیدن آن به دنبال اطلاعاتی نمی گردد, یعنی شما قربانی سراب شده اید. 

فناوری 3D این ترفند ها را برای فریب دادن مغز به کار می برند و اشیاء را به چیزهایی که واقعیت ندارند تبدیل می کنند که البته درجه ی موفقیت شان متفاوت است. 

برخی از سلول های مغز که به توپوسیت معروف هستند, به تشخیص محیط کمک می کنند و در فریب محیط دیداری دست دارند. 

با انجام آزمایشات بر روی موش ها متوجه شدند که این تجربیات مجازی روی عملکرد این سلول ها تاثیر می گذارند به گونه ای که بیش از نیمی از سلول را می گیرد.با این که تفاوت زیادی بین واقعی و مجازی وجود دارد, اگر محیط مجازی توسط مغز از واقعی تشخیص داده نشود, این سلول ها گول نمی خورند. 

این در حالی است که تحقیق دیگری نشان می دهد که فعالیت این سلول ها در تجربیات ترکیبی افزایش نیافته است. این می تواند به معنای شباهت تجربیات ترکیبی با خود واقعیت باشد زیرا شما تجربه ای از واقعیت فیزیکی هم خواهید داشت. 

البته پاسخ مفعولی مغز به خوبی تجربیات را قبول می کند که این به لطف سراب عمق است که توسط این فناوری ها ایجاد می شود. هرچه بدن ما با محرک های دیجیتالی بیشتری کار کند مغز ما بیشتر می تواند به شکل خودکار ناباوری را در ما شکل دهد.

همچنین بدن ما به تغییرات ناگهانی عکس العمل نشان می دهد. 

ترس و عصبانیت نقش بزرگی در تجربیات ما دارد. مانند زمانی که زمان تماشای یک فیلم ترسناک ناگهان در جای خود تکان می خورید, این تاثیر شبیه به محیط های ترکیبی مجازی و واقعی است. حتی زمانی که از آن آگاهی کامل داشته باشید تاثیر بیشتری دارد. 

بهترین راه برای گرفتن یک پاسخ مناسب نسبت به صدا, لمس و نور این است که ناگهانی باشد. چرا که اگر تدریجی باشد عکس العملی ایجاد نمی شود