پاسخ به:بیانات مقام معظم رهبری
جمعه 18 فروردین 1396 8:54 PM
تاریخ: 1368/08/09
بسماللَّهالرّحمنالرّحیم
خدا را سپاسگزاریم که این توفیق را به ما عنایت کرد تا یک قدم مؤثر و بزرگ در جهت ایجاد پیوستگی و ارتباطِ هرچه بیشتر بین دو سازمان بزرگِ رزمیِ جمهوری اسلامی ایران برقرار کنیم و یکی از برادران برجسته و سرداران نامآور در صحنهی جهاد مقدس را، از سازمان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به سازمان ارتش جمهوری اسلامی ایران منتقل کنیم و رابطهیی را که ملت ایران و - پیشاپیش همه - امامِ فقیدِ عزیزِ بزرگوارمان(رضواناللَّهتعالیعلیه) میخواستند میان این دو سازمان برقرار شود، در برترین شکل آن ایجاد کنیم. البته، چنین کاری بی سابقه نیست؛ اگرچه بسیار کمسابقه است.
چهرهی درخشان دیگری را نیز سراغ داریم که داوطلبانه از ارتش جمهوری اسلامی ایران به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی منتقل شد و در رتبههای بالا و ممتاز این سازمان قرار گرفت و خدمات بسیار با ارزشی انجام داد و سرانجام هم به افتخار شهادت در راه خدا نایل شد. (شهید کلاهدوز) را میگویم؛ همان افسر ارتشی که سپاه او را پذیرا شد و بدیهی است که حضور یک ارتشیِ مطلع - همچون آن عزیز بزرگوار - در ردههای بالای سپاه پاسداران در آن زمان، چه آثار و برکاتی را دربرداشت.
در اینجا چند نکته را یادآوری میکنم؛ نکتهی اول این است که اگر ما برادر عزیزمان تیمسار شمخانی را به فرماندهی نیروی دریایی منصوب کردیم، به معنای بیمحبتی یا نارضایتی از برادر زحمتکشِ خدوممان - تیمسار ملک زادگان - نبوده و نیست. ایشان، در دوران فرماندهی نیروی دریایی، فرماندهی برجسته و ممتازی بودند و از همهی فرماندهان پیش از خودشان، بهتر و صادقانهتر و مؤمنانهتر جهاد کردند و برای نیروی دریایی منشأ برکات زیادی بودند. ایشان، یکی از افسران وامرای لایقِ خوشنامِ ارتش جمهوری اسلامی بوده و هستند و انشاءاللَّه همواره خواهند بود. آقای ملک زادگان را از دفتر خودم به نیروی دریایی فرستاده بودم. ایشان، عضو گروه کار نظامی ما بودند که در اوایل دوران ریاست جمهوری، مورد مشورت من قرار میگرفتند. امروز هم بعد از چند سال خدمت صادقانه در نیروی دریایی، مجدداً ایشان را به جمع مشاوران خود برمیگردانیم.
نکتهی دوم این است که برادر عزیزمان آقای شمخانی، یک عنصر نظامیِ کارآمد و لایق و شایستهی اعتماد از سوی مسؤولان نظام و نظامیان دلسوز و متعهد کشورند و من امیدوار هستم ایشان در سمت فرماندهی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، بتوانند منشأ برکات و خدماتی باشند که تأثیر مثبت آن نه فقط در حیطهی نیروهای نظامی ما، بلکه حتّی در محدودهی مسایل سیاست خارجی کشور هم مشهود باشد.
همانطور که میدانیم، امروز حساستر از همهی مناطق مرزی کشور، منطقهی مرزی جنوب و کرانههای طولانی و ممتد دریایی کشور عزیزمان در آن منطقه است که از لحاظ حساسیت بینالمللی و موقعیت سوقالجیشی و از نظر اقتصادی و سیاسی و دیگر جنبهها، برای سرنوشت کشور کمال اهمیت را داراست. نیروی دریاییِ کارآمد و زنده و فعال و میداندار ما، انشاءاللَّه خواهد توانست تأثیرات مثبتی بر سیاستهای کلی کشور بگذارد.
خوشبختانه این نیرو - همانطور که در حکم ایشان نیز ذکر کردم - هم از لحاظ تجهیزات و هم از لحاظ نیروی انسانی، پُربار و پُرذخیره است و انسانهای کارآمد و متخصصان آگاه و پرسنل آماده، در نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران مشغول خدمت هستند.
وظیفهی اول ایشان این است که از داخل و یا خارج از نیروی دریایی، تا هر جا که نیاز داشته باشند، عناصری را که زبدگان نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی خواهند بود، در ردههای مؤثر و بالای این نیرو بگمارند و آمادهی کار کنند.
وظیفهی دوم این است که کوشش شود در داخل نیروی دریایی، عنصر تعهد و ایمان و تدیّن و علاقهمندیِ بیقیدوشرط و بیدریغ نسبت به سرنوشت کشور و انقلاب و نظام جمهوری اسلامی، جزو خصال و خصوصیات بارز و برجستهی نیروی دریایی ما شود؛ زیرا شاید بتوان گفت که امروز و احتمالاً در سالهای آینده، نیروی دریایی متعهد است که حساسترین نقاط آسیبپذیر و یا مورد حدس و گمان و تهدید کشور را نگهداری کند.
البته، بدیهی است که هر کسی در نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران حضور داشته و مشغول کار باشد، ارتشی و عضو نیروی دریایی خواهد بود. این طور نباید باشد و نخواهد بود که غیر ارتشی، در نیروی دریایی جمهوری اسلامی ایران حضور و مسؤولیت داشته باشد. بههرحال، باید عناصر زبده را به کارهای اساسی و مهم در آن نیرو بگمارند و میدان را برای رشد و ترقی انسانهای مستعد باز نگه دارند تا بتوانیم انشاءاللَّه همواره اعتماد کامل را به آن منطقه و مرزها داشته باشیم.
لازم است مجدداً از زحمات دریادار ملک زادگان تشکر کنم. من شاهد بودهام که ایشان چه قدر در نیروی دریایی زحمت کشیدند و تلاش کردند. نیرویی که ایشان تحویل گرفتند، با نیرویی که امروز به نفر بعد تحویل میدهند، بسیار تفاوت دارد. این روند ترقی و تعالیِ نیرو، بایستی همچنان ادامه پیدا کند.
ما باید انشاءاللَّه در منطقهی مرزی دریایی و در این نیرو، مشکل ناهماهنگی و تعدّد مسؤولیت را به ترتیب صحیحی حل کنیم. خوشبختانه، نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در موازات نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی نیست؛ بلکه مکمل آن به حساب میآید. نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، چیزهایی را داراست که ما باید در نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران - اگر آن را نمیداشتیم - به وجود میآوردیم. بنابراین، هماهنگی میان آنها و درکنارهم چیدن این دو نیرو، کار ممکن و سهل و آسانی است که شیوهی آن را انشاءاللَّه به شکل روشن و واضحی، در هنگام خودش به مسؤولان ابلاغ خواهیم کرد. طرق گوناگونی مطرح است که یقیناً میان آنها بهترینی وجود دارد و همان بهترین را انتخاب خواهیم کرد تا به آن ترتیب عمل شود و آن منطقهی حساس، دچار تعددِ جهتگیری و فرماندهی نباشد.
شاید توصیهی این نکته به برادر عزیزمان آقای شمخانی زاید باشد که در نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، آنچه که باید بیش از همه مورد توجه قراربگیرد؛ جوانهایی هستند که وارد این نیرو میشوند. نوشهر که مرکز آموزشی مجهز و کارآمدی است، مرکز بسیار مهمی میباشد. باید روزبهروز بر ایمان جوانهای مؤمنی که در دستگاههای نظامی به ما میپیوندند، بیفزاییم و آنها را به همان شیوهیی که انقلاب میپسندد، پیش ببریم و این امر بسیار مهمی است.
به برادران عزیز ارتشی و ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران و برادر عزیزمان تیمسار شهبازی و به ستاد فرماندهی کل نیروهای مسلح و نیز پرسنل نیروی دریایی، برای همکاری و پشتیبانیِ همه جهت، مؤکداً توصیه میکنم. آنچه که انجام میگیرد، اگر چه از نظر من یک امر کاملاً طبیعی و برجسته است، اما ممکن است بعضی از اذهان دچار ابهام و تردید شوند که باید به بهترین شکل و روشنترین روش، ابهامها را از ذهنها بزدایند و مسأله را - آنچنانکه هست - روشن و صحیح و کامل ارایه کنند.
امیدواریم که انشاءاللَّه این نیرو با استفاده و استمداد از کمکها و تأییدات الهی، بتواند آنچنانکه در منطقهی حساس از آن انتظار میرود، باشد و روزبهروز قویتر شود. امیدوارم خداوند توفیقات فراوان خود را به همهی شما برادران عزیز عنایت کند.
والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته
ترکی زبان قربون صدقه رفتنه داریم که: گوزلرین گیلهسین قاداسین آلیم که یعنی درد و بلای مردمک چشات به جونم …!.