ملک حسینی، سید کرامت الله

سیره اخلاقی و عبادی

از خصوصیات دیگر ایشان این بود که قبل از خواب تجدید وضو می کردند و سوره واقعه را می خواند. اگر مهمانی نبود شب ها را زودتر می خوابید. چند باری که توفیق حضور و اقامه نماز صبح به امامت ایشان را داشتیم. قبل از نماز صبح بیدار می شدند برای نماز شب و بعد از نماز صبح تسبیحات حضرت زهرا(س) آیه الکرسی، سه بار سوره توحید، سه صلوات، و سه بار آیه دوم و سوم سوره طلاق(من یتق الله یجعل له مخرجا و یرزقه من حیث لایحتسب و من یتوکل علی الله فهو حسبه ان الله بالغ امره قد جعل الله لکل شیء قدرا)می گفتند. همان ذکر معروف که مرحوم نخودکی اصفهانی به امام(ره) یاد داده بود. در یکی از این صبح ها توصیه کرد این تعقیبات را خصوصاً بعد نماز صبح و بین الطلوعین مداومت داشته باشید، البته همیشه تا طلوع قرآن می خواند.

یکی از دوستان تعریف می کرد که: «روز عرفه در عالم رؤیا دیدم در حیات گلزار شهدای یاسوج ایستاده ام که آیت الله ملک حسینی به صورت ناگهانی وارد حیات گلزار شدند و بی درنگ به شبستان گلزار شهدای یاسوج رفتند. من هم ناخودآگاه به دنبال ایشان رفتم، دیدم یک جوانی که عینک روی چشم دارد با صوتی دل نشین و بهتر از قراء مصری شروع کرد قرآن خواندن، نوری از او ساطع شد که به غیر از خودش هیچ چیز قابل مشاهده نبود.

تا قبل از آن جلوی گلزار گذشته بودم اما داخل نرفته بودم بعد از دعای عرفه برای اولین بار رفتم، گلزار شهدای یاسوج دیدم فضای داخل و سن در همان گوشه است که در خواب دیدم. گذشت و هفته بعد آن آیت الله به رحمت خدا رفت. در مراسم ختم ایشان در مصلی، دیدم عکس جوانی که قرآن می خواند در مراسم هست. سؤال کردم گفتند این شهید ملک حسینی فرزند آیت الله ملک حسینی است. جوان قاری، همان شهید بود همچون فضای داخلی گلزار که تا آن روز ندیده بودم.»

نسبت به درایت علمی و درجه اجتهاد بی ادعا و متواضع بود، گاهی که در مباحث تاریخی لب به سخن می گشود چنان از علم درایه و رجال سرشار بود که گویی سال ها در صدر اسلام می زیسته.