جانبازان شهيد دفاع مقدس

تولدش در سال 1337 موجي از سرور و خرسندي در روستاي ميداود (دشت انار) از توابع باغملک پديد آورد، 6 سال بعد پدرش او را به مکتب فرستاد تا اشتياق وصف ناپذيرش را براي يادگيري قرآن، پاسخ گويد.8 ساله بود که مصيبت از دست دادن مادر کوهي از غم و اندوه بر دل او نشاند. پس از طي دوران ابتدايي، براي ادامه تحصيل به شهر رامهرمز سفر کرد.هنوز دوره دبيرستان را به پايان نرسانيده بود که در دانشکده پرستادري پذيرفته شد اما به دليل وضعيت موجود در دانشکده انصراف داد و پس از شرکت مجدد در کنکور، در دانش‌سراي تربيت معلم شهرستان مسجد سليمان، مشغول به تحصيل شد. سال‌هاي 54-55 بود که امام خميني (ره) فرزندانش را از سراسر کشور فرا خواند تا ملت قيام خود را آغاز کند، علي هم با توجه به سخنان حق‌طلب رهبرش وارد عرصه سياست و مبارزه شد و به پخش اعلاميه و نوار حضرت امام (ره) اقدام نمود. پس از اتمام دوران دانش‌سرا، در يکي از روستاهاي اطراف باغملک به عنوان معلم مشغول به خدمت شد و با پيروزي انقلاب اسلامي پس از آغاز جنگ تحميلي فعاليت‌هايش را در دو سنگر جهاد و آموزش ادامه داد.و در عمليات‌هاي بيت‌المقدس، والفجر8، کربلاي 4و5 شرکت نمود.در مدتي که او فرماندهي سپاه باغملک و ايذه را عهده‌دار بود شهرهاي محل خدمتش، بالاترين آمار جذب نيرو را به جبهه داشت.علي ديدار با خانواده شهدا را از وظايف اصلي خود مي‌دانست و تا آخر عمر هيچ‌گاه آن را فراموش نکرد.مسئوليت بسيج عشايري سپاه ايذه، رئيس ستاد گردان، جانشين گردان حضرت رسول (ص)، رئيس ستاد تيپ دوم لشگر 7 وليعصر (عج)، از جمله مسئوليت‌هاي او در طول دفاع مقدس بود.و سرانجام آن معلم سبزپوش پس از سال‌ها انتظار به دليل استنشاق گازهاي شيميايي در عمليات کربلاي 4و5 در تاريخ 18/3/1373 در باغ شهادت را گشود و به لقاء‌الله نائل آمد.

منبع:لوح فشرده كنگره شهداي خوزستان