جانبازان شهيد دفاع مقدس

سيدمحسن حسيني روزبهاني در سال 1347 در اشترينان از توابع بروجرد در خانواده‌اي از سلاله‌ي پاک حضرت رسول و ارادتمند به اهل بيت عصمت و طهارت، در شب عيد قربان ديده به جهان گشود و در محيطي سرشار از عطر روح‌بخش و ملکوتي نبوي و مرام علوي رشد و نمو يافت. دوران خردسالي و ابتدايي را در زادگاهش در ميان مردم محروم و فقير اشترينان گذراند. دوران نوجواني سيد مقارن با پيروزي انقلاب اسلامي و شروع جنگ تحميلي بود.
وي فردي فعال و باهوش بود. حرکت‌هاي انقلابي و جنگ را با حساسيت زيادي پيگيري مي‌کرد. با وجود سنّ کمي که داشت، هميشه در صحنه‌هاي انقلابي حضور چشمگيري داشت و با تشکيل بسيج بلافاصله در اين نهاد مقدس عضو شد. با توجه به اين که وي مي‌توانست درس بخواند اما به دليل عشق زيادي که به جبهه رفتن داشت، درس را رها کرده و در تاريخ 3/8/1362 به پادگان آموزشي مراجعه کرد و بلافاصله به يکي از خطوط مقدم مناطق حساس عملياتي جبهه‌ي شرهاني اعزام گرديد. حسيني در طول دوران دفاع مقدس دو بار به شدت مجروح گرديد. اولين بار در عمليات خيبر بود که از ناحيه‌ي سمت راست از بازو به پايين مورد اصابت تير و ترکش دشمن قرار گرفت و مدتي در بيمارستان بستري شد. دومين بار در عمليات کربلاي 5 دشمن منطقه را بمباران شيميايي کرد. سيدمحسن به کمک برخي ديگر از دوستانش مشغول تخليه‌ي کليه‌ي نيروهاي مستقر در آن‌جا شد و به اين خاطر حدود چند ساعت در آن منطقه‌ي شيميايي براي نجات هم‌رزمانش ماند که در نتيجه از ناحيه‌ي چشم و دستگاه تنفسي و قسمت‌هايي از پوست بدن به شدت مصدوم گشت.
پس از بهبود نسبي سوختگي‌هاي پوستي، به همراه برادرانش به زيارت حرم مطهر امام رضا (ع) مشرف گرديد و بعد از مدت کوتاهي دو چشم او که به شدت آسيب ديده بود، بهبود کامل يافت اما به علت شدت جراحات وارده به دستگاه تنفسي مجبور شد به منظور معالجه، نه بار به کشور آلمان سفر کند که معالجات سودي نبخشيد و در تاريخ 1/9/1371 در کنار خانواده در سنّ 32 سالگي به درجه‌ي رفيع شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب راويان عشق   -  صفحه: 48