اشعار شهادت امام علی النقی الهادی (ع)

ای ازغم تو بر جگر سنگ شراره

وی در همه ی عمر ستم دیده هماره

سنگینی ِ اندوه تو از كوه فزون تر

غمهای فراوان تو بیرون زشماره

كی مثل تو در حبس ستم بازوی بسته

بر قبر خود از جور عدو كرده نظاره

تو آیه ی تطهیری دشمن به چه جرأت

باجام می خود به سویت كرده اشاره

مظلوم وا  اماما ؛مظلوم وا  اماما

مسموم وا اماما، مسموم وا اماما

ازهجر تو باید كمر كوه شود خم

جایی كه گریبان ولایت شده پاره

تا ماه جمالت به دل خاك نهان شد

بر چهره زچشم حسنت ریخت ستاره

از تیغ زبان زخم فراوان به دلت بود

كز زهر زپا تا به سرت سوخت دوباره

مظلوم وا  اماما ؛مظلوم وا  اماما

مسموم وا اماما، مسموم وا اماما

ای كعبه ی دل كوی تو یا حضرت هادی

وی قبله ی جان روی تو یا حضرت هادی

تو اختر برج نبوی شمس هدایی

ماه علوی،آینه ی حسن خدایی

فرمانده ی ملك قدر و عشق رضایی

آری تو علی بن جواد اِبن رضایی

فریاد كه زد زهر ستم شعله به جانت

افسوس كه مسموم شدی چون پدرانت

صد آه و ز تن رفته برون تاب و توانت

سوزد جگرم بر تو و غمهای نهانت

من آبرو از خاك دره سامره دارم

من خاطره ها از سفره سامره دارم

من جلوی طور از شجره سامره دارم

من عشق دو قرص قمره سامره دارم

مظلوم وا  اماما ؛مظلوم وا  اماما

مسموم وا اماما، مسموم وا اماما