پاسخ به:دلنوشته های کوچک
پنج شنبه 3 فروردین 1396 9:17 PM
مرا دعوا کن اما ببین چه می گویی!
گاهی اوقات دعواکردن تو می رود اما حرفهایت می ماند
نگو:دیگر نمی خواهم تو راداشته باشم(یاس و ناامیدی اش آتش فشان است!)
نگو: بچه ام نیستی(هستم مادرم پدرم خانواده ام همه هست ونیست من تویی!)
نگو: ...
خیلی چیزها را نگو من دارم گوش می دهم فکرمی کنم عاقل هستی!
غافل از آن که وقتی ناراحتی حتی فراموش می کنی برای من هم باید تصمیم بگیری!
من کودکم
یک کودک12ساله و توبزرگی
کمی درکم کن...
ترکی زبان قربون صدقه رفتنه داریم که: گوزلرین گیله‌سین قاداسین آلیم که یعنی درد و بلای مردمک چشات به جونم …!.
