**داستان های کوتاه و جملات پند آموز**

از مدتها قبل به این صورت به پیشواز ماه رمضان میرفتند که زنها تقریبا در تمام ماه شعبان به تهیه آذوقه و خواروبار ماه رمضان برآمده به پاک کردن برنج و حبوبات و کوبیدن آرد برنج و نخودچی و زردچوبه و امثال آن برآمده خانه را پر و پیمان میساختند و از اول این ماه بود که احوال و رفتار و قیافه های مردم وضع دیگری یافته تغییرات کلی میگرفت. 
صورتها آرام و ملکوتی، چهره ها متین، قدمها آهسته، سرها به زیر، چشم ها درویش، دلها تحت کنترل، راعی حلال و حرام و مکروه و مباح و نجس خودداری از دروغ و کم فروشی و حیله و خدعه و دیگر امور ممنوعه و مکروهه. 
بهترین و مرغوب ترین خواربار با نازل ترین قیمتها در این ماه به دکانها آمده در اختیار مردم قرار میگرفت و سنگهای کم وزن و ترازوهای سرک دار تعویض شده و جای خود را به سنگهای تمام وزن و ترازوهای میزان دقیق میدادند.
چادر زنها نیز در این ماه بلندتر شده، چادرهای عبائی و دویت بلند که تا روی پنجه پاها را میپوشانید جانشین چادرهای کوتاه خوش آب و رنگ گرانبهای اطلس و کرب دوشین و چادر چرخی میگشت. 
هوس انگیزترین نانهای سنگک یک ذرع و نیمی خشک ناخنی خشخاش و سیاه دانه زده و تافتونهای شانه زده کنجدی و روغنی، شیرمالهای روغن دار خوش عطر و بو و نانهای دوباره تنور سبوس دار پنجه کش خاصه، مخصوصا کماج های طرشتی اعلا در این ماه در نانوائی ها پیدا میشد و دلخواه ترین گوشتهای شیشک پروار با دنبه های چرخی که قصابهای ماهر با سلیقه و استادی تمام آنها را شهله میکردند و با اکلیل و لاجورد و نارنجی در میان سوراخ دنبه تزئین میکردند در قصابیها عرضه میشد. 
پنیرهای پرچک لار (پنیری چرب مانند کره که از سنگسر و لار میآمد) و ماستهای چربی نگرفته و روغنهای عطر گلابی خالص سنگسری و بختیاری در خیک های بزرگ در اختیار مردم قرار میگرفت و در هر صورت ماهی که در تمام دوره سال مثل و مانندی در خوبی و ارزانی و فراوانی نداشت و از این جهت کمتر ماهی به پای آن میرسید.

#تهران_قدیم
#جعفر_شهری