**داستان های کوتاه و جملات پند آموز**

 
اصغر فرهادی :
بعد از نمايش يک فيلم ايرانی، با دوستان خارجی نشسته بوديم به گفتگو. يكيشان پرسيد: آن پسرک سر چهار راه چه ميفروخت؟ مواد مخدر بود يا...

 من پاسخ دادم فال ميفروخت.
پرسيد فال چيه؟ گفتم شعر. شعرهای شاعر بزرگمان حافظ.

با هيجان گفت: يعنی شما از كشوری می آييد كه در خيابانهايش شعر میفروشند و مردم عادی پول ميدهند و شعر ميخرند؟؟!!
ميرفت سر ميزهای مختلف و با شگفتی اين را به همه ميگفت!

و اين يعنی زاويه ديد؛ يكی سياهی ميبيند و یکی زیبایی!