پاسخ به:📗📘📙 بهترین شعرهایی که خوانده ام 📗📘📙
شنبه 8 خرداد 1400 9:17 PM
ای به ازل بوده و نابوده ما
وی به ابد زنده و فرسوده ما
حلقه زن خانه به دوش توایم
چون در تو حلقه به گوش توایم
هم تو پذیری که زباغ توایم
قمری طوق و سگ داغ توایم
بیطمعیم از همه سازندهای
جز تو نداریم نوازندهای
از پی تست اینهمه امید و بیم
هم تو ببخشای و ببخش ای کریم
چاره ما ساز که بی داوریم
گر تو برانی به که روی آوریم
این چه زبان وین چه زبان را نیست
گفته و ناگفته پشیمانیست
دل ز کجا وین پر و بال از کجا
من که و تعظیم جلال از کجا
در صفتت گنگ فرو ماندهایم
من عرف الله فرو خواندهایم
نظامی
نظامی و تاکید بر دو صفت ازلی و ابدی بودن خداوند
ازل امتداد زمان نیست چرا که زمان حادث ست
ازل یعنی همیشه بود
ابد یعنی همیشه خواهد بود
دو صفتی که مختص خداوند ست .
در حالی که هر موجود دیگری یه وقت نبوده و یک وقتی نابود خواهد شد
چیزی که نتوانی تصور کنی که نبوده و نخواهد بود خداوند ست
وآنکه تغییر نپذیرد تویی..... وآنکه نمردست و نمیرد تویی