📗📘📙 بهترین شعرهایی که خوانده ام 📗📘📙

دلتنگی‌های آدمی را

باد ترانه‌ای می‌خواند،

رویاهایش را

آسمان پرستاره نادیده می‌گیرد، 

و هر دانه برفی

به اشكینریخته می‌ماند.



سكوت، 

سرشار از سخنان ناگفته است؛

از حركات ناكرده،

اعتراف به عشق‌های نهان

و شگفتی‌هایبر زبان نیامده.



در این سكوت،

حقیقت ما نهفته است.

حقیقت تو

و من.

***

برای توو خویش

چشمانی آرزو می‌كنم

كه چراغ‌ها و نشانه‌ها را

در ظلمات‌مان

ببیند.



گوشی

كه صداها و شناسه‌ها را

در بیهوشی‌مان

بشنود.



برای تو و خویش، روحی

كه این همه را

در خود گیرد و بپذیرد.



و زبانی 

كه در صداقت خود

ما را از خاموشیخویش

بیرون كشد

و بگذارد

ار آن چیزها كهدر بندمان كشیده است

سخن بگوییم.

***

گاه 

آنچه مارابه حقیقت می‌رساند

خوداز آن عاری است.



زیرا

تنها حقیقت است

كه رهایی می بخشد.