هفت شهر عشق را عطار گشت ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم

وادی چهارم: استغنا

بعد ازین، وادی استغنا بود                 نه درو دعوی و نه معنی بود

هفت دریا، یک شمر اینجا بود                         هفت اخگر، یک شرر اینجا بود

هشت جنت، نیز اینجا مرده‌ای‌ست         هفت دوزخ، همچو یخ افسرده‌ای‌ست

هست موری را هم اینجا ای عجب        هر نفس صد پیل اجری بی سبب

تا کلاغی را شود پر حوصله              کس نماند زنده، در صد قافله

گر درین دریا هزاران جان فتاد           شبنمی در بحر بی‌پایان فتاد