تاریخچه یک خودروی محبوب: نیسان پاترول (قسمت دوم)

تاریخچه یک خودروی محبوب: نیسان پاترول (قسمت دوم)

نسل چهارم (Y60- از 1987 تا 1997)

Y60 اساساً ازنظر فنی با پیشینیان خود تفاوت داشت و اولین پاترولی بود که از سیستم فنربندی پیچشی استفاده می‌کرد و باعث می‌شد که در زمین‌های ناهموار و خشن سواری نرم و راحتی داشته باشد. همه‌ی پاترول‌های Y60 اکسل سه اتصالی فعال در جلو داشتند و مدل‌های واگن (SWB/LWB) در عقب از اکسل پنج اتصالی سود می‌بردند. میله‌های نوسان در هر دو اکسل جلو و عقب بکار رفته بودند. در تمام مدل‌ها فرمان هیدرولیک به‌صورت استاندارد وجود داشت و همه‌ی واگن‌ها ترمزهای دیسکی در جلو و عقب داشتند. اکثر مدل‌ها دارای دیفرانسیل با لغزش محدود بودند و برخی نیز قفل دیفرانسیل عقب با کنده‌ی الکترونیکی داشتند.

در ژاپن پاترول به اسم سافاری شناخته می‌شد و به‌جای سیستم الکتریکی 12 ولت از برق 24 ولت استفاده می‌کرد.
مدل‌های TD42 و TB42 با دو گیربکس پنج سرعته دستی و چهار سرعته اتوماتیک قابل سفارش بودند. اما مدل‌های RD28T و RB30 فقط از گیربکس پنج سرعته دستی استفاده می‌کردند.

تریم های مختلف این مدل در استرالیا به شرح زیر بودند:
-DX با آینه‌های دستی، فاقد قفل مرکزی، کف‌پوش وینیل، کولر انتخابی، قفل توپی چرخ‌دستی
-RX (از سال 1995) با آینه‌های برقی، قفل مرکزی، کف‌پوش فرش، کولر، قفل توپی چرخ‌دستی
-ST با شیشه‌های برقی، آینه‌های برقی، قفل مرکزی، کف‌پوش فرش، کولر، قفل توپی چرخ اتوماتیک
-Ti (از اواخر 1989) با شیشه‌های برقی، آینه‌های برقی، قفل مرکزی، کف‌پوش فرش و مخمل، کولر عقب، سیستم صوتی با 7 بلندگو، چرخ‌ها با رینگ‌های آلیاژی 3 پره، قفل توپی چرخ اتوماتیک.
مدل Ti تا سال 1991 سقف بلند با سانروف داشت. تریم چرم و چوب در سال 1992 و با سری 2 به‌صورت استاندارد درآمد.
تریم ها در اروپا به‌طور گسترده‌ای متغیر بودند. برای مثال در فرانسه تریم های SLX،LX و بسیاری دیگر وجود داشت. پاترول‌های آخری با 2 باتری استاندارد به بازار می‌آمدند.

دو به‌روز رسانی بزرگ در استرالیا صورت گرفت، یکی در سال 1992 (سری 2 GQ) و دیگری در سال 1995 (فیس لیفت مینور). مهم‌ترین تغییرات در سال 1992 معرفی تزریق سوخت در مدل TB42 و معرفی سوپاپ EGR، خنک‌کننده‌ی روغن، صندلی‌های جدید و تریم جدید در RD28T بود. دیگر تغییرات سری 2 شامل سیستم تعلیق بازنگری شده، ترمزها و چرخ‌های بزرگ‌تر و استانداردسازی دیفرانسیل لغزش محدود بود.
در سال 1991 چراغ‌های عقب و چراغ‌های ترمز از روی بدنه به روی سپر منتقل شدند، این کار به دلیل قوانین طراحی استرالیا صورت گرفت، البته در مدل‌های اروپایی همان حالت قبلی حفظ شد.
در اوت 1993 مدل TD42 به‌منظور کاهش مصرف سوخت سبک‌تر شد. این مسئله البته اثری منفی روی پیشرانه گذاشت. پیشرانه‌ی اصلی توسط پوشش نقره‌ای تشخیص داده می‌شد درحالی‌که پیشرانه‌ی سبک شده پوششی سیاه داشت. مدل RD28T هم تغییراتی را دریافت کرد، در این مورد پمپ مکش از پشت آلترناتور به بالای پیشرانه انتقال یافت. همچنین ایربگ راننده در برخی مدل‌های اروپایی قرار گرفت.
فیس لیفت سال 1995 دربردارنده‌ی جلوپنجره‌ی بازطراحی شده و معرفی مدل RX در استرالیا بود.

برخی ضعف‌های مشهور هم وجود داشت که ازجمله‌ی آن‌ها می‌توان به لرزش‌های محسوس در جلو (که در دوره‌ی گارانتی رفع شد)، لولاهای شکسته‌ی درب عقب (به علت وزن لاستیک یدک) و فریم‌های فرسوده‌ی پنجره‌های عقب اشاره کرد. همچنین مشهور بود که پیشرانه‌ی RD28T از مشکلات واشر سر سیلندر رنج می‌برد. گیربکس‌های پنج سرعته اروپایی هم از خرابی یاتاقان‌ها در دنده‌ی پنجم و در مسافت‌های طولانی در عذاب بودند. البته از سوی دیگر قابلیت اطمینان مدل TD42 مثال‌زدنی بود. پاترول‌ها با اکسل‌های واقعاً قوی و دیفرانسیل لغزش محدود خوب شناخته می‌شدند.

از سال 1988 تا 1994، فورد استرالیا پاترول Y60 را Rebadge (بازتولید یک خودرو تحت نام یا لوگوی جدید) کرد و با نام فورد ماوریک معرفی نمود. خودرو ازنظر فنی یکسان بود اما ازنظر رنگ‌آمیزی و سطح تریم‌ها با Y60 تفاوت داشت.