هنرهای تجسمی

نیکزاد (سال46) دانشکده هنرهای زیبای تهران را به پایان برده، دو سالی (50-51) در رشته ی فیلمسازی و پویانمایی پژوهش کرده و بعد از کالج هنری شهر نیویورک فارغ التحصیل شده است. نخستین تصویری که از تابلوهای نجومی به یاد می آید چهارخانه های مرتب و نامرتبی است که در ابعاد تغییر یابنده پس زمینه تابلوها را می سازد تا فضای بعضی از چهارخانه ها با حجم های سیاه و سفید یا رنگی، پر شود. این حجم ها، هیکل های درشت و عضلانی اند که در جوانب مختلف تابلو حرکت می کنند تا ترکیب بندی تابلو با دقتی ریاضی متوازن گردد.

در آتلیه وسیع و روشنش در خیابان بیستم نیویورک، شاهد ده ها تابلوی بزرگ اندازه و پرکار او بودم که در انتظار نمایشگاهی کشف شدنی، روزشماری می کردند. این تابلوها از آن نوع تقسیم بندی های هندسی که سابقا از او در ایران دیده بودم آزاد و رها شده، کمپوزیسیون ها جسورانه و رنگ گذاری دقیق تر شده است. فضاهایی در تابلو همچون گردابی یا مدخل سفینه ای نگاه را به درون تابلو می کشاند. دو نوع کار دیگر هم دیدم. یکی طرح های ماژیکی است که روی صفحه اول روزنامه صبح (نیویورک تایمز) کشیده شده بود با مضمون هایی آزاد و غالبا اروتیک و هجایی و روشی بی پروا شکل گرفته بود که شایسته برخورد نقاش با روزنامه روی میز صبحانه است. دیگری کارهایی بود که بخشی از آنها را خود در تهران (گالری آریا) نشان داده بود. این مجموعه را دنیای جدید سیاستمداران مقوایی نامیده ام. در تبیین این کارها به من گفت: این تابلوها بیشتر بر اساس عکس های صفحه اول روزنامه ساخته شده و تقریبا شبیه عکس چاپ شده سیاستمداران مشهور در موقعیت های رسمی است که البته به دلایلی از چهره آنها شباهت زدایی شده است اما یک بیننده حرفه ای آن ها را با شناسایی حرکات یا قدوقواره شان تشخیص می دهد که کیست و اشاره عکس به چیست. سیاستمداران و مدیران دنیایی جدید، پزهای شناخته شده ای دارند که بیشتر تصنعی و تشریفاتی اما تاثیرگذار است.

اردشیر محصص، نیکزاد نجومی، هادی هزاوه‌ای

برخی از آثار نیکزاد نجومی: 

منبع: arel.ir