مبحث 128 طرح صالحین: «شوخی و مزاح؛ بایدها و نبایدها»

بسم الله الرحمن الرحیم

جمع‌بندی مبحث 128 طرح صالحین: «شوخی ومزاح؛ بایدها ونبایدها»

* روایات و احادیث در مورد شوخی:

امام باقر علیه السلام می فرمایند: خداوند عزوجل دوست دارد کسى را که در میان جمع شوخى کند به شرط آن که ناسزا نگوید. (کافى، ج2، ص663، ح4)

رسول اکرم صلى الله علیه و آله می فرمایند: من شوخى مى کنم، اما جز حق نمى گویم. (شرح نهج البلاغه، ج6، ص330)

اَهَم نظرات و دیدگاه‌های ذکر شده در این مبحث را می‌توان مختصراً به‌صورت زیر بیان کرد:

1- رعایت حد اعتدال شوخی.

2- یک طرفه بودن شوخی دلیل بر خودبینی و غرور و خودبرتربینی می باشد.

3- با بزرگترها بدلیل احترام قائل شدن نبایستی شوخی کرد.

4- تعریف شوخی: ایجادفضایی گرم و صمیمی و شاد برای بهتر کردنِ حالِ خودمون و اطرافیانمون با حفظ شأن و جایگاهِ همگی و به‌دور از ناحقّی و بی‌عدالتی و بدونِ شکستنِ چارچوبای این فن و هنر.

5- تا توانی دلی بدست آور... در قالب لفافه شوخی نکنیم که باعث دل آزردگی می شود.

6- شوخی نباید به حالت تمسخر مطرح شود.

7- هرشوخی ای را نبایستی در هر مکان و هر زمانی انجام داد، بلکه بستگی به موقعیت دارد.

در پایان، شعری از آقای "منصور مقدم" که فی‌البداهه در خصوص بحثِ «شوخی ومزاح» سروده‌اند را می‌آوریم:

کس ندیدم در جهان الگو شود با این دلیل

شوخیِ بیجا نمود، بی نوا خـوار و ذلیل

نیست هـــر شوخی و طنــزی چـــاره ساز

گــر حبیبی طالبـی بنما محبت چون خلیل

لازم به ذکر است که تمامی مطالب فوق از نوشته‌های دست‌نویسِ دوستانِ شرکت‌کننده در این مبحث گردآوری شده است.

 شاد و سلامت باشید...